TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik trots ben, ja eigenlijk heel erg trots! Iets meer dan een jaar geleden begon onze zoon namelijk aan een leuk avontuur, hij stapte in de wereld van de zwemles. En eigenlijk gold dat ook voor ons, want voor ons was ook alles nieuw en er viel een hoop te ontdekken.
Het begon eigenlijk al met het uitkiezen van een goede zwemschool. Om ons heen hadden we al veel verhalen gehoord over zwemscholen en over het algemeen lijkt het wel of niemand echt tevreden was. Het duurt te lang voordat het kind mocht afzwemmen, er is geen goede begeleiding, je wordt niet goed op de hoogte gehouden van de resultaten, noem maar op.
Ons nichtje ging bij een nieuwe zwemschool starten, in een dorp bij ons in de buurt en haar moeder had daar wel goede verhalen over gehoord. Wel zo gezellig om neefje en nichtje samen te laten gaan, dus dat was eigenlijk ons enige argument om daar naar toe te gaan 🙂
Vervolgens gingen we trouw iedere zaterdagochtend samen naar de zwemles. De allereerste les mochten we mee naar binnen om te kijken, het was natuurlijk best heel spannend allemaal. Niet alleen de zwemles, maar ook het feit dat er nog twee kleintjes van twee jaar oud alle kanten op gingen en ik als de dood was dat ze in het water zouden vallen.
Xavi ging van het ene badje naar het andere, hij kreeg stickers om in z’n boekje te plakken en hij leek zelfs iets enthousiaster te worden. Eigenlijk vond hij in het begin allemaal niet zo heel erg leuk. Pas toen hij naar het diepe bad mocht, werd het interessant voor hem. Nu mocht hij de rugslag en schoolslag, die hij tot in den treure in kleine rondjes had geleerd, echt goed gaan uitvoeren zonder dat er nog gesmokkeld kon worden. Ook de borstcrawl en rugcrawl werden ons tijdens een kijkles getoond en ik was zwaar verbaasd. Wauw, wat had hij inmiddels veel geleerd en wat was het allemaal anders dan toen ik vroeger zelf zwom.
Wij gingen nog met de klas naar schoolzwemmen, met z’n allen in rijtjes van twee naar het zwembad lopen en dan ook gezamenlijk afzwemmen. Ik vind het wel bijzonder hoe enorm kunnen dingen toch veranderen.
En de borstcrawl? Ik geloof niet dat ik die ooit geleerd heb, of ik vond het zo lastig dat ik het gewoon vergeten ben! Ook het duiken en door een gat zwemmen vond Xavi ontzettend leuk. Hoewel veel kinderen dit in het begin lastig vinden, deed hij het direct de eerste keer al en oh wat was hij trots op zichzelf.
Inmiddels zijn we overgestapt naar twee keer in de week lessen, omdat we toch wel als advies te horen hebben gekregen dat het helpt om wat frequenter te oefenen. Dat lijkt inderdaad geholpen te hebben, want binnen een paar weken tijd heeft hij vorige week zijn briefje gekregen om met zijn kleding aan te komen zwemmen en afgelopen zwemles vertelde zijn badmeester dat hij er klaar voor is … en dus gaat onze grote vent binnenkort afzwemmen voor zijn A diploma!
Ja, ik kan niet anders zeggen dat ik gewoon heel trots ben!!
Voor andere, persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>
