TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
“Het zandkasteel, het zandkasteel aan zee” Het zit nu nog in mijn hoofd. Koning Koos kwam in de Linnaeushof de nieuwe Zandfabriek openen en wij waren erbij!
De Linnaeushof, Europa’s grootste speeltuin, opende op 25 april haar nieuwe Zandfabriek. Er stond altijd al een enorme zandbak, waar de kinderen uren in rond konden knutselen. Maar nu is ie nóg mooier. Er is maar liefst twaalf bij tweeënhalve meter zandparadijs bijgekomen. Er zijn handbediende graafmachines, transportbanden, een zandzeef, een glijbaan, een waterster en diverse speelplateaus. En boven de Zandfabriek hangt een grote schaduwluifel, zodat je ook niet bang hoeft te zijn dat je kleintje verbrand als het zonnetje fijn schijnt.
We waren ruim op tijd en dat was maar goed ook. De Zandfabriek ligt middenin in het park en dan heb je met twee jongetjes van 4 en 5 wel even nodig om daar te komen. Want voordat je ze van alle klimtoestellen, glijbanen, verkeerscircuits en radiobestuurbare piratenschepen, die je op je weg tegenkomt, hebt losgewroet, ben je zo een uur verder.
Maar toen we dan eindelijk onze bloedjes zover hadden dat ze meekwamen, konden we een plekje zoeken in een behoorlijk volle Wortelberg. Vanwege het slechte weer was het spektakel verplaatst naar een binnenspeelplaats en dat was wel zo prettig. In de Wortelberg stond het Zandkasteel, zoals we die kennen van de televisie, afgebeeld op een groot scherm. Het deurtje kon daadwerkelijk open en sommige dappere kindjes gluurden al stiekem naar binnen.
En toen, na wat uren leek te duren, was het dan zover. Koning Koos, prinses Sassa en prins Toto kwamen uit het deurtje van het kasteel en de show kon beginnen. En dat deden ze zoals we dat van ze gewend zijn. Met veel zingen, dansen, grappen en spelletjes. De kinderen hadden dolle pret en deden vol enthousiasme mee. Nou zijn die van ons niet zo uitbundig, maar zelfs hún gezichtjes gingen glimmen als gepoetste kastanjes en ze keken hun ogen uit. “Wat heeft Koning Koos eigenlijk een grote kop”, merkte de jongste na een tijdje verwonderd op, wat hem een stomp van zijn broer opleverde. Kom niet aan Koning Koos tenslotte.
Maar hoewel het zalig droog was in de Wortelberg, moesten we op een goed moment toch weer naar buiten. De Zandfabriek moest geopend worden met het loslaten van een heleboel ballonnen, regen of geen regen, en Bennie Broek, de mascotte van de Linnaeushof stond al te wachten. En wat maakt een herfststorm in april nog uit als er ballonnen zijn? Kinderen renden gillend van plezier in het rond om nog een ballon te pakken te krijgen, maar de wind was sterker. Maar eigenlijk was dat alleen maar feestvreugdeverhogend.
Daarna kon je nog met het Koninklijke Bezoek op de foto, maar dat wilden die van ons niet. Ze hadden inmiddels een heleboel nieuwe speelapparaten gevonden om op te klimmen en af te vallen en ze wilden nooit meer naar huis. Ze konden best in de Wortelberg wonen en eten deden ze wel bij het snoepwinkeltje. Hoe zalig kan een kinderleven zijn? Zeker in de Linnaeushof!
