“Baby” geheim

Het is woensdag avond, de mobiele telefoon van manlief geeft een signaal aan dat er een smsje binnenkomt. Ik pak vrolijk zijn telefoon en roep dat er bericht is, ik lees het wel even voor. Voordat ik de kans krijg zijn mobieltje van schermbeveiliging af te halen wordt de telefoon uit mijn handen gegrist. “Ik lees mijn eigen berichten wel” krijg ik een tikkeltje onvriendelijk te horen. Een beetje verbaasd kijk ik mijn partner aan, vreemd zo doet hij anders nooit.

Vrijdag lees ik via het internet een artikel. Het schijnt dat de kans dat je partner vreemd gaat groter is vlak voor je bevalling, of een aantal maanden na je bevalling. Dit komt omdat vrouwen niet aan de behoefte van hun man kunnen voldoen in ie periode. Het eist mijn aandacht op, en ik denk weer terug aan het voorval van afgelopen woensdag. Maar mijn partner vreemd gaan? Ik geloof nooit dat hij dat zou doen, en al is onze relatie de laatste weken voor mijn bevalling niet meer zo spannend, hij zou mij toch nooit bedonderen? Ik laat het rusten….

Zondag morgen vroeg voel ik dat Peter ligt te draaien. Licht geïrriteerd vraag ik of hij niet nog even verder kan gaan slapen, we hebben vrij vandaag; we gaan er niet vroeg uit. Toch heeft het weinig zin en ben ik om half 8 klaar wakker. Er hangt een beetje een gespannen sfeer, ik kan het niet thuis brengen, maar ik heb toch het idee dat er iets speelt. Wederom denk ik terug aan de afgelopen dagen. Het idee dat Peter niet zichzelf is blijft aan mij knagen. Ik ben het zat en vraag hem op de man af: “Wat heb jij toch, wat hou jij voor mij verborgen?” Volgens hem is er niks aan de hand, zie ik dingen die er niet zijn, en moet ik me vooral niet aanstellen. Ik probeer nogmaals zijn mobiel in dit verhaal te betrekken, maar het lijkt wel of de telefoon miljoenen waard is, want ik krijg deze niet te zien, laat staan vast te houden. Het is voor mij duidelijk: Mijn man gaat vreemd, en ik ben hoog zwanger! Wat nu?

We hebben ’s middags een barbecue in de planning bij mijn ouders. Ik kijk er naar uit, even wat anders aan mijn hoofd.  Vanaf een uur of 3 zijn we van harte welkom. Ik stel voor om voordat we vertrekken nog even langs te gaan bij de laatste rustplaats van mijn schoonmoeder. Goed plan, zo blijkt. Eenmaal vlakbij de bestemming vind Peter ineens dat we al aan de late kant zijn en we maar een andere keer naar haar rustplaats moeten gaan. “Wat doe je nu raar, we staan daar toch geen uren?” is mijn verbaasde reactie. Hoewel ik altijd enorm van de tijd ben, zie ik nog niet echt de noodzaak van op tijd komen. En ook al worden we verwacht  bij mijn ouders rond een uur of 3,  ik weet zeker dat half 4 ook geen probleem is voor mijn vader en moeder. Maar Peter is vast besloten, we gaan nu, en niet later.

Ze roepen altijd dat vrouwen ingewikkelde wezen zijn – en in zekere zin ben ik soms ook wel uiterst ingewikkeld- ik vind mannen ook maar vreemde personen. Manlief is nooit van het stipt op tijd zijn, toch grote ergernis van mij, heeft nooit geheimen en gedraagt zich nooit zo nerveus. Er speelt iets -met of zonder een andere vrouw- of het zijn alvast gezonde papa-zenuwen, maar hij is duidelijk niet zichzelf.

Bij deze bied ik mijn welgemeende excuses aan dat ik toch veel te weinig vertrouwen had  in deze man. Wat heeft hij het zwaar gehad met zo’n achterdochtige vrouw, die hem keer op keer verworp aan een kruisverhoor met waarom, waar, wie, wanneer. Hij heeft zich er kranig doorheen geslagen. Dit geheim leefde al weken en niet alleen bij hem, iedereen wist het, iedereen had een geheim, iedereen was op de hoogte van deze missie.

We komen aan bij mijn ouders met het idee dat er zich een groot geheim afspeelt – ik kijk te veel series blijkt nu wel- en ben wat humeurig, lief uitgedrukt. Ik stap de woonkamer in bij mijn ouders en wat blijkt; het hele huis zit vol met familie en vriendinnetjes. Niks vreemdgaan of andere relatie, nee manlief heeft samen met mijn moeder, vader en tante een babyshower geregeld. En iedereen die is daarbij! Wat een verrassing, wat een schrik! Een babyshower…….

Voor de mensen die niet eerder van een babyshower gehoord hebben: Een babyshower is een Amerikaanse traditie die steeds vaker naar Nederland wordt gehaald. Vanuit vroeger werd dit gedaan om de aanstaande ouders de eerste periode zo min mogelijk kosten te laten hebben, door luiers en handgemaakte kleren te geven. De tegenwoordige tijd leert dat het gaat om een gezellig feestje waarin de aanstaande mama het middelpunt is, met daarnaast kleine cadeautjes voor moeder en kind, lekkere hapjes, en veel verhalen over moeder worden, moeder zijn, bevallingen en kinderen.

De middag is enorm gezellig. Er zijn lekkere hapjes en drankjes, iedereen heeft kleine cadeautjes mee genomen, er wordt door iedereen een rompertje beschilderd en ik krijg belly-painting. Het is enorm gezellig, en het verklaard waarom Peter zo nerveus was! Het moest allemaal tot op het einde geheim blijven, en dat is gelukt! De middag voorloopt echt heel gezellig. Leuk om iedereen bij elkaar te hebben!

Nadat iedereen tegen een uur of 6 weer weg is gaan we alsnog gezellig barbecueën, en op de terug weg rijden we nog even langs het graf van mijn schoonmoeder. Eenmaal thuis bekijken we alle cadeaus nog eens. Sokjes met gedichtjes, kleertjes, knuffels, spenen, luiers, lotion doekjes, speelgoed, ik heb het allemaal gekregen. Ook de zelf geschilderde rompertjes bekijken we samen nog eens. De één veel creatiever dan de ander, maar allemaal met de beste bedoelingen. Ook de fantastische buikschildering leggen we nog even vast op het fototoestel, als herinnering aan deze verrassende, bijzonder baby-dag.

Het is 1.15 uur, ik kan maar niet in slaap komen. Ik voel me nog steeds schuldig dat ik mijn  mannetje heb verdacht van duistere praktijken, ik ben nog steeds verbaasd dat ik niks gemerkt heb en dat iedereen dit geheim heeft weten te houden. Deze geheime missie is volop geslaagd. En manlief? Die ligt diep te slapen,is erg moe van het wekenlang geheim houden van deze dag én mijn gezeur!

Lees ook:
Zelf een kraamfeest organiseren met de BabyBorrelBox
Vreemdgaan opgebiecht bij bevalling
Alleenstaande moeders

Share

About Marjolein van Beek

mayoleinvanbeek@gmail.com'
Wonend in de Achterhoek met mijn dochter Jasmijn (6 jaar), en mijn zoontje Daan (3 jaar), Mijn brood verdien ik als tandartsassistente. Dagelijks probeer ik een balans te vinden tussen een leuke mama zijn en een werkende vrouw te blijven. In mijn schaarse vrije tijd ga ik graag lekker op stap, trek ik me terug met een boek, of onderneem ik leuke dingen met mijn kindjes. In september 2013 bracht ik een boek uit over ontzwangeren met wellicht ooit een vervolg.....

Check Also

Gebroken meisjes [thriller-recensie]

Vermont, 1950. Voor ongewenste meisjes en meisjes die niet in de pas lopen is er …

Share
Share