Domina [recensie]

Judith Rashleigh is met succes gepromoveerd van veilinghuisassistent tot internationale kunsthandelaar. Ze mag daarbij een bloederig spoor hebben achtergelaten, haar nieuwe leven als chique galeriehouder in Venetië is alles waar ze van droomde. Maar terwijl ze zich een weg onderhandelt door de Italiaanse kunstscene lijkt haar verleden haar in te halen. Na een onschuldige opmerking op een feestje beseft Judith dat iemand haar op het spoor is…

Recensie
Ik heb het eerste boek van L.S. Hilton over Judith Rashleigh met plezier gelezen. Maestra was een intrigerend boek en ik was dan ook erg benieuwd naar het tweede boek: Domina. Voor de recensie van Maestra kun je op onderstaande afbeelding klikken, dan lees je ook iets meer over de inhoud:

https://trotsemoeders.nl/2016/04/maestra-recensie/

Om Domina te kunnen lezen, hoef je Maestra niet te hebben gelezen. Maar…. Ik raad het je wel aan. In Maestra wordt wel gerefereerd aan het voorafgaande verhaal, aan de gebeurtenissen uit het eerste boek die Judith Rashleigh in deel 2 kort samenvat als “wat kunst, wat handel, wat moorden”. Goed, wel een paar zinnen meer, maar de sfeer van boek 1 vind ik niet meer terug in Domina.

We vinden Judith Rashleigh in Venetië terug, waar ze onder een andere naam een galerie geopend heeft. Haar verleden denkt ze achter zich gelaten te hebben maar ze komt er al snel achter dat dit niet zo is, dat mensen weten wie ze echt is. En dat vind ik persoonlijk niet zo vreemd, na alles wat ze in Maestra heeft gedaan en meegemaakt…. Wel erg naïef om te denken dat je een nieuw leven kunt starten door alleen je naam te veranderen. Zeker wanneer je in de wereld van de kunst wilt blijven.

Maar goed, ik lees even verder en dan komen we even in een uit het eerste boek herkenbare sfeer: buitensporige feestjes bij de rich & famous, kunst, achtergrondinformatie over met name Caravaggio maar ook over schildertechnieken, duistere types en seks.

De informatie over kunst is interessant. L.S. Hilton heeft zich duidelijk verdiept in allerlei onderwerpen en het is echt boeiend om daar via het personage Judith over te kunnen lezen.

De rest van het verhaal verzandt wat mij betreft steeds meer in een onduidelijk verhaal over onduidelijke, duistere figuren, onduidelijke kunsttransacties en onduidelijke relaties. Waarschijnlijk ligt het aan mij, maar ik raakte echt de draad kwijt.

Wat niet hielp waren de namen van de mannen die of achter Judith aan zaten of achter kunst, of achter allebei. Russische namen, namen uit Oost-Europa, ik kon ze op een gegeven moment niet meer uit elkaar houden. Had ik vroeger ook al last van, bij de boeken van John Forsyth maakte ik meestal lijstjes, soms stonden die sowieso al achterin het boek. Bij dit boek ben ik maar gewoon door gaan lezen, want hoewel het verhaal me niet meer echt kon boeien, wilde ik wel weten hoe het af zou lopen. En ja hoor… Een open einde:

 

Ik weet niet of ik het volgende boek ga lezen. Waarschijnlijk wel, want L.S. Hilton kan wel erg goed schrijven. Het verhaal kon me dan niet boeien, ze schrijft mooie zinnen en maakt op die manier dat ik toch door bleef lezen. Jammer dat het tegenviel. Hopelijk vindt ze de sfeer van haar eerste boek weer terug!

Domina – L.S. Hilton
Paperback, pagina’s, uitgeverij The House of Books
Bestel dit boek hier >>>>