Meeslepende, op feiten gebaseerde roman over de stormachtige liefde tussen twee van de grootste filmsterren van de twintigste eeuw, Lou Tellegen en Geraldine Farrar. Zij was de diva van de internationale operahuizen die had gezworen nooit te trouwen. Hij was de vechter, de gokker, de hartenbreker met het engelengezicht die furore maakte op het toneel. Samen vormden de Amerikaanse Geraldine Farrar en de Nederlander Lou Tellegen een van de meest legendarische artiestenkoppels aller tijden.
Recensie
Ik heb een ongecorrigeerd vooruitexemplaar van De eerste vrouw, de nieuwe historische roman van Susan Smit mogen lezen. De eerste vrouw vertelt het verhaal van de relatie tussen de Amerikaanse operazangeres Geraldine Farrar en de Nederlandse toneelspeler Lou Tellegen aan het begin van de vorige eeuw.
De eerste vrouw begint als Geraldine in 1935 door de pers wordt gebeld met de mededeling dan haar ex-man is overleden en direct de vraag wat zij voelt bij dat nieuws. Ze zegt dat het haar niet interesseert en verbreekt de verbinding. Direct daarna maakt het boek een sprong terug in de tijd. Het verhaal begint dan in 1901 als Lou Tellegen aankomt in Parijs om te gaan werken aan zijn carrière als acteur. Hij gaat poseren voor de beeldhouwer Rodin en benut de tijd om goed Frans te leren spreken. Hij wil aangenomen worden op de toneelopleiding van het Conservatorium van Parijs.
De hoofdstukken over Lou worden afgewisseld met hoofdstukken waarin Geraldine centraal staat. Waar de hoofdstukken over Lou worden verteld door een verteller, is Geraldine zelf aan het woord.
Geraldine is operazangeres en om voet aan de grond te krijgen in de Verenigde Staten, bouwt ze eerst een carrière op in Europa. Europe verkeert in zwaar weer en staat aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Dit is een belangrijk gegeven dat een rol speelt op de achtergrond van De eerste vrouw.
Aan het begin van de twintigste eeuw staat de filmindustrie nog in prille kinderschoenen. Zo maken we bijvoorbeeld kennis met een van de oprichters van de Metro-Goldwyn-Mayer Studio’s (MGM). Zowel Lou als Geraldine komen in de filmwereld terecht en ontmoeten elkaar. Al zijn Lou en Geraldine twee totaal verschillende persoonlijkheden (opposites attract), ze worden hartstochtelijk verliefd, krijgen een relatie en gaan trouwen. Dat hun liefde niet bestemd is alle stormen te trotseren, blijkt al op de eerste pagina’s van De eerste vrouw …
Het gekozen perspectief maakt De eerste vrouw erg interessant om te lezen. Soms heb je boeken die je direct meezuigen, soms heb je boeken waarin je op gang moet komen. Dat laatste had ik bij De eerste vrouw. Ik voelde weinig sympathie voor Lou, vond hem overkomen als een rokkenjagende man die op zijn eigen gewin vaart. Hij drinkt, gokt en ziet wel waar het schip die nacht strandt.
Geraldine kon veel meer op mijn interesse rekenen. Ik ben er van overtuigd dat dat te maken heeft met het perspectief. De hoofdstukken over Lou zijn door de verteller veel afstandelijker dan de ik-geschreven hoofdstukken over Geraldine.
De eerste vrouw sluit af met een epiloog van een paar bladzijden, waarin de verschillende historische hoofdpersonen nader worden beschreven en je nog even kennis kunt nemen hoe het hen is vergaan buiten hun optreden in De eerste vrouw.
De eerste vrouw is mooi en prettig geschreven. Op de foto’s bij deze recensie staat zinnen en passages die mij geraakt hebben en die ik kenmerkend vind voor het boek.
De eerste vrouw is echter niet een boek dat geschikt is om even tussendoor te lezen. Voor mij was het een boek dat vroeg om mijn onverdeelde aandacht en waarbij het prettig was wat langer te kunnen doorlezen. Maar het is die aandacht ook echt waard!
De eerste vrouw – Susan Smit
Historische roman, paperback, 288 pagina’s, Uitgeverij Lebowski
Bestel dit boek hier >>>>