Interview met schrijfster Josine Marbus

Om over haar jongste boek De Opvolger te praten, ga ik op woensdagochtend 6 januari naar het huis van Josine Marbus, met de tweeling (Dirk en Fiora) van 3 jaar, want die mag ik van haar meenemen. Eenmaal binnen, Fiora en Dirk gaan meteen spelen met het klaargezette speelgoed, gaat het al snel over kinderen, borstvoeding en opvoeden, want Josine (1966) is bovenal een Trotse Moeder van 4 kinderen (Maria (13), Donna (11), Ludo (9) en Gina (6)).

“Schrijven is echt mijn werk”

Schrijven is haar werk, stelt ze. Wanneer de kinderen op school zijn, kan ze een aantal uren uiterst geconcentreerd schrijven en daarna gaat de knop weer om. Daarmee geeft ze meteen uitleg op de eerste vraag die bij me opkwam na het lezen van het boek De Opvolger: “hoe is het om als moeder de dood van een kind in een boek te verwerken?” Josine legt uit: “schrijven is echt mijn werk, ik stop daar geen elementen uit mijn leven met mijn gezin in. Ik ga ook niet bedenken hoe het zou zijn wanneer het mijn kind zou zijn. Wel zitten er elementen uit mijn jeugd in, met name het onvermogen van mensen om warmte in contacten en relaties te vinden, is een thema dat steeds terugkeert in mijn boeken”.

Actrice

Josine Marbus heeft een opleiding tot actrice gevolgd. Toen ze nog als actrice werkte, hield ze zich ook al bezig met schrijven en is ze uiteindelijk de schrijversopleiding gaan doen. Haar eindopdracht werd meteen ook haar eerste boek (). Josine vertelt dat het schrijven van een boek ongeveer anderhalf jaar duurt. Het volledig vormen van het verhaal duurt zo’n 4 maanden, waarin stukken van scènes geschreven worden en het plot steeds beter vorm krijgt. En dan valt opeens alles in elkaar, komt alles samen en kan het echte schrijven van het boek beginnen. Josine zegt verder dat het haar verbaast dat het schrijven van een boek tegenwoordig niet meer genoeg is. Je moet als schrijfster, om opgemerkt te worden, actief promoten. Zelf gaat ze samen met twee collega’s tot en met de boekenweek op een soort roadshow: “Thomas Verbogt en de Blondettes”. Met gevoel voor humor merkt ze op dat haar actrice opleiding dan toch weer van pas gaat komen.

Liever alleen

Over de ingezonden vraag van Trotse Moeder Karin Beherndt uit Stadskanaal: “Stel: Je mag een duoboek gaan schrijven met een bekend auteur, wie kies je en waarom?” moet ze even nadenken. Een samenwerking met Aryn Kyle zou ze enorm inspirerend vinden en ook Eva Posthuma de Boer (de andere “Blondette” van de promotietour) lijkt haar een optie omdat de verschillende stijlen elkaar zouden kunnen versterken. Maar, ze werkt eigenlijk liever alleen. Wie is dan haar inspirator, vraag ik. Josine vertelt dat ze toen ze het boek Kerewin (The Bone People – Keri Hulme) las, dacht dat ze ooit zo’n soort boek zou willen schrijven. Toevallig is het ook een van mijn favoriete boeken, dus ik kijk er naar uit!

Nieuw boek

Op dit moment is ze al bezig met het ontwikkelen van de verhaallijn voor haar volgende boek. Ik ben erg benieuwd en verheug me ook alvast op een volgend interview want ik heb een erg aangename ochtend gehad en ook mijn kinderen hadden het naar hun zin op bezoek bij deze sprankelende en intelligente schrijvende moeder.

Lees ook:
Win het boek De Opvolger
Onze recensie van de roman ‘De Opvolger’
Recensie ‘Godmother in Panama’