De film De Inspirator heb ik helemaal gemist in de bioscopen, maar toen ik er over las, werd ik erg benieuwd!
Verhaal
De succesvolle verandermanagement-goeroe Gijs Schippers staat op het punt zijn leven een nieuwe draai te geven door zijn gezin te verlaten voor een van zijn jonge studentes. Maar dan komt plotseling de dierbare tweelingbroer van zijn vrouw traumatisch om het leven, waardoor hij zijn plan on hold zet.
Terwijl hij ongeduldig wacht tot een “geschikt’ moment na de rouwperiode, zit zijn minnares met haar vriendje als vrijwilliger op een zomerkamp. Teruggeworpen in de natuur en met de onverwachte verantwoordelijkheid voor een groep verstandelijk beperkten, kan ook zij geen goed moment vinden om haar relatie te verbreken. Gedwongen buiten hun comfort zone van het moderne snelle leven blijkt verandering meer te zijn dan rigoureus het roer omgooien. Door de ogenschijnlijk kleine dingen in het leven worden zij geconfronteerd met wie zij nu eigenlijk echt zijn…en willen zijn.
Trailer
Bespreking
Wat een bijzondere film. Hij was niet bepaald ‘grappig’, eigenlijk diep-triest, maar door de settings en door het woordgebruik schoot ik toch regelmatig in de lach. Een film die vanaf het begin boeit en voorspelbaar lijkt, maar toch zeer verrassend is. En dat komt wat mij betreft door het uitstekende acteerwerk.
Wat een klasse, zowel de ‘hoofdrolspelers’ als de (grotere) bijrollen waren overtuigend. De ‘inspirator’: goeroe Gijs (Hans Breetveld) die zelf wat inspiratie kan gebruiken om keuzes te maken in zijn leven. Zijn vrouw, en met name zijn schoonmoeder (deze laatste gespeeld door Truus te Selle en omschreven als een vrouw die geen honing drinkt maar bijen kauwt – met dit soort zinnen in een film, kun je mij echt opvegen, prachtig!) die onderling het een en ander uit te zoeken hebben, maar ook met Gijs.
En dan Judith, al een jaar de geheime liefde van Gijs en ook nog niet weg van haar partner. Wanneer de tweelingbroer van de vrouw van Gijs overlijdt en Judith met haar vriend die mensen-met-een-beperking gaat begeleiden op een kamp, komen de gevoelens en de ontwikkelingen onder druk. En dat is boeiend. En degene die de teksten geschreven heeft, is briljant 😉
Ik heb genoten van deze film, met een prima mix tussen komisch en tragisch. Aanrader!