TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Winter 1944. De Beierse Alpen vormen – nog wel – een vredige omgeving. Een ideale plek om het bedreigde Berlijn te ontvluchten. Een kleine filmploeg strijkt neer in Kastelau om daar een vurige propagandafilm te draaien, een hart onder de riem voor het Duitse volk. Althans, dat is wat de dorpsbewoners moeten geloven. Het belangrijkst is dat het er overtuigend uitziet! Alleen zo kunnen ze de oorlog overleven en bovendien hun latere carrière redden. Maar de komende nederlaag van de Duitsers begint zich steeds scherper af te tekenen, waardoor ook het karakter van de film verandert. In plaats van een propagandafilm wordt het een verzetsfilm tegen de nazi’s. Uit telkens nieuwe leugens en uitvluchten ontstaat een web van intriges en onverwachte gebeurtenissen. Zelfs het leven van de filmmakers komt op het spel te staan.
Recensie
Alleen maar helden stond al een poosje op mijn lijstje om gelezen te worden. Het thema sprak mij wel aan en ik zag vooral positieve reacties voorbij komen. In de zomer was het onderdeel van mijn abonnement bij Elly’s Choice en toen ik pas de nieuwe uitgave kreeg om te recenseren voor Trotse Moeders stond niets meer in de weg om aan het boek te beginnen.
Charles Lewinski beschrijft in Alleen maar helden de pogingen van Samuel A. Saunders om een biografie te schrijven over Arnie Walton, of Walter Arnold. Walton is een acteur die tijdens de Tweede Wereldoorlog in nazi-films speelde, maar na de oorlog beroemd werd in de Verenigde Staten. Hij heeft na de oorlog altijd beweerd ‘goed’ geweest te zijn tijdens de oorlog, maar Saunders gelooft dat niet. En aan de hand van onder andere dagboekfragmenten, transcripties van interviews met collega’s van Walton, onderzoek naar authentieke documenten en Wikipedia duikt hij in het leven van Walton. Het eerste probleem waar hij tegen aanloopt, is dat hij nergens kan vinden die Walton nu echt was. In alle geboorteregisters vindt hij twee personen die aan de naam en opgegeven geboorteplaats en -datum voldoen, enigszins dan …
Alleen maar helden is een heel fragmentarische roman. Het is opgebouwd uit de verschillende elementen die ik hierboven benoemde en beschreven vanuit verschillende perspectieven. Het springt dwars door de tijd heen en weer en je moet goed in de gaten houden wie wat wanneer zegt of schrijft (gelukkig wordt dat bovenaan ieder fragment goed aangegeven). Het taalgebruik is zorgvuldig en leest makkelijk.
Toch kon Alleen maar helden mij niet echt boeien. Het springt mij te veel van de hak op de tak. Het kost mij te veel moeite om de draad van het verhaal te vinden en vast te houden. De persoon die in het begin van het boek aan het woord is, de actrice Tiziana Adam, vind ik niet sympathiek. Nee, Alleen maar helden is helaas niet zo aan mij besteed. Het boek raakt mij niet, het bereikt mij niet.
Voor liefhebbers van Charles Lewinsky is Alleen maar helden ongetwijfeld een roman die zij graag willen lezen. Overigens vind ik de cover van de nieuwe uitgave, met de zwartwitfoto van de oudere vrouw met een rokerige achtergrond mooi. Passend ook bij de gesprekken die Saunders voert met de wat nukkige Tiziana.
Hier kan je een fragment van Alleen maar helden downloaden.
Alleen maar helden – Charles Lewinksy
Roman, gebonden, 320 pagina’s, Uitgeverij Atlas Contact
Bestel dit boek hier >>>>
