TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Het ene moment oefent Oliver – bijnaam Boe – het periodieke stelsel op school, het volgende moment ontwaakt hij in de hemel. Als nieuwe bewoner van ‘Stad’ wordt hij opgevangen door Thelma. Zij maakt hem wegwijs in de speciale hemel voor dertienjarigen en vraagt hem zijn schoolgenoot Johnny op te vangen die ook in de hemel komt. Johnny vertelt Boe dat ze beiden zijn vermoord en dat hun moordenaar in deze hemel moet zijn. Dat is het begin van hun spannende zoektocht. Boe denkt, als veel kinderen in de hemel, dat ergens een doorgang terug naar aarde moet zijn en schrijft een dagboek aan zijn ouders om ze zo te kunnen laten weten dat het hem goed gaat. Dan doen Johnny en hij een paar schokkende ontdekkingen…
Recensie
Wanneer Oliver op school komt en zijn spullen in zijn kastje doel, oefent hij altijd alle elementen van het periodiek systeem. Er zijn er 106, en ze hangen aan de binnenkant van zijn kastje. Op een ochtend lukt het hem voor het eerst om ze allemaal op te noemen, zonder te spieken en dat is dan het laatste wat hij zich herinnert van zijn leven op aarde, want hij wordt in een andere wereld wakker.
Die wereld blijkt een ommuurd gebied te zijn, een hemel, waar alleen pubers verblijven die in Amerika op 13-jarige leeftijd doodgegaan zijn. Het wordt er “Stad” genoemd, en het is er opgesplitst in meerdere districten. Oliver (die op school BOE genoemd werd) is in de veronderstelling dat de opwinding over het periodiek systeem hem te veel is geworden (hij heeft een aangeboren hartafwijking), maar wanneer 5 weken later een andere leerling van dezelfde school (Johnny) in Stad arriveert, met de mededeling dat ze allebei zijn vermoord door “Gunboy” en dat Gunboy zelf ook dood is, en dus ook in Stad moet zijn, starten ze een zoektocht, waarbij Johnny vooral uit is op wraak.
De zoektocht leidt tot een bijna-moord op een andere inwoner van Stad door Johnny, en daarna tot het tot de wederdood veroordelen van Johnny, waarvan aangenomen wordt dat hijzelf Gunboy is. Oliver (BOE) komt hierdoor in conflict met zichzelf want voor het eerst in zijn leven ervaart hij vriendschap en verbondenheid en Johnny is hem dierbaar geworden. Het kan hem eigenlijk niets schelen of hij ook zijn moordenaar is. Veel meer vertel ik er inhoudelijk niet over, behalve dan dat aan het eind van het boek een heleboel op z’n plaats valt.
De Hemel volgens BOE is geschreven als een soort dagboek wat Oliver voor zijn ouders schrijft. Ik vind dat een hele mooi vertelvorm voor dit boek, erg puur. Oliver is 13, net zoals alle andere inwoners van Stad, die daar allemaal 50 jaar moeten blijven voor ze weer ‘doorgaan’. Er zijn dus ook kinderen die er al langer zitten en die zich ontfermen over nieuwkomers en ook deze personen en het leven in Stad wordt mooi verteld. Het eind van het boek, wat ik weer eens niet had zien aankomen, biedt stof tot nadenken.
Ik vond het interessant om dit boek te lezen. Een leven na de dood, waarin zich hele menselijke dingen afspelen en waarin God (die daar Zig) genoemd wordt, fouten maakt (al dan niet bewust) is op een boeiende manier vormgegeven. Ook de personages zijn prettig om nader te leren kennen.
Er waren veel stukken waarin ik wat moeite had om door te lezen, maar op andere momenten vloog ik door het boek heen. Al met al ben ik in ieder geval blij dat ik het tot het einde van het boek heb volgehouden, het was de moeite waard!
De Hemel volgens Boe – Neil Smith
Paperback, 320 pagina’s, uitgeverij Nieuw Amsterdam
Bestel dit boek hier >>>>
