De naam van mijn broer

Als Amed huilt, huilt Aziz. Als Aziz lacht, dan lacht Amed. De tweelingbroers leven vredig in de schaduw van de sinaasappelboomgaard van hun ouders. Tot een aanslag hun grootouders doodt. Dit maakt een einde aan hun kindertijd en zal hun lot bepalen. Vreemde mannen roepen hen op wraak te nemen en een van de twee zal zich als martelaar opofferen. Maar wie spaart wie? En hoe leef je verder met je geweten?

Recensie
Sinds ik kinderen heb, kan ik sommige films niet goed meer zien en sommige boeken niet meer goed lezen. Hormonen? Angst om mijn eigen kinderen? Ik weet niet precies hoe het werkt, maar sinds ik moeder ben, komt (wereld)leed veel harder binnen. Ik kan de meest gruwelijke thrillers lezen, gelukkig lekker “ver-van-mijn-bed”, maar een boek als “De naam van mijn broer” roept na korte tijd al een licht gevoel van paniek op wat me het liefst zou doen besluiten het boek weer weg te leggen en te vergeten.

Maar dat zou het boek, en het verhaal wat er in staat, geen recht doen. Want een boek wat zo goed geschreven is, dat het raakt, is de moeite waard om uitgelezen te worden. En het verhaal is schitterend. Pijnlijk, maar schitterend.

Ik ben moeder van onder andere een acht-jarige tweeling, die terwijl ik deze recensie schrijf, gezellig samen met Kapla aan het spelen is. De tweeling Amed en Aziz uit het boek is 9 jaar, maar hun wereld ziet er totaal anders uit. Niet de band die ze hebben, die is ook close, net zoals bij mijn tweetal. Maar hun wereld is er een van geweld en verdriet.

“Aan de andere kant van de berg” woont de vijand. De vijand die bombardeert en die daardoor hun grootouders gedood heeft. En hoewel voor de tweeling het gewone leven doorgaat, en ze les krijgen en samen spelen, hebben de ‘grote mensen’ besloten dat de dood van de grootouders gewroken moet worden.

Eén van de twee kinderen zal met een bomgordel om naar “de andere kant van de berg” moeten gaan om zich daar op te blazen. Vader moet beslissen welke zoon een martelaarsdood zal sterven. Eén van de twee is ziek en heeft niet lang meer te leven. Kiest hij die, of is het dan geen echt offer?

De beslissing van de vader staat beschreven, de reactie van de moeder en de beslissing van de broers. En dan blijft er één zoon over en kijken we jaren later, wanneer hij in Amerika woont, terug op waarom hij niet meer bij zijn ouders is, en hoe hij terugkijkt op wat er gebeurd is.

Erg heftig. Maar voor veel kinderen en hun ouders dagelijkse realiteit. En daarom des te heftig, maar ook de moeite waard om te lezen. Want wij hoeven het ons niet zo makkelijk te maken om onze ogen te sluiten voor wat er elders in de wereld gebeurt, alleen maar omdat het pijnlijk is om te lezen. De naam van mijn broer is prachtig geschreven, en is zeer de moeite waard en ik kan het daarom alleen maar aanraden.

De naam van mijn broer – Larry Tremblay
Paperback, 160 pagina’s, uitgeverij Nieuw Amsterdam
Bestel dit boek hier >>>>