Paniek

Als moeder ben je altijd alert op wat je kinderen doen, maar als je kind PDD-NOS heeft dan ben je dat nog net een tikkie extra. Zorgen dat je altijd zorgt dat je dingen letterlijk zegt, en ook niets vergeet te zeggen. Anders kan dat wel eens paniek situaties opleveren. Zo ook een tijdje terug.

Geoefend
De dag nadat Milly gevonden was, moest mijn zoon (11 jaar) voor het eerst alleen naar de woensdagmiddag club fietsen. Dit was in de dagen ervoor al flink geoefend en hij wist de weg, daar waren we zeker van. Met school zouden ze toevallig ook een fietstocht maken en zodat hij niet heen en weer zou hoeven te rijden mocht hij de groep eerder verlaten en gelijk door fietsen naar de woensdagmiddag club. Dit hadden we nog een keer extra besproken en een briefje meegegeven voor zijn juf.

Paniek
Toen ik met de begeleider van de woensdagmiddag club belde wist die mij te vertellen dat hij er nog niet was. Op school zeiden ze dat hij toch al meer dan een uur geleden was doorgereden bij de rotonde. Thuis en op z’n mobiel kreeg ik geen gehoor. Ik was dus in PANIEK, vooral omdat ik dacht dat hij verdwaald zou zijn en daardoor in paniek door de stad zou fietsen.

Bellen
Maar niets was minder waar. Hij was de rust zelve. Ik had namelijk een andere rotonde in mijn hoofd dan mijn zoon waardoor hij al veel sneller op de plaats van bestemming was dan ik verwacht had. Aangezien ik hem niet verteld had dat hij toch wel lang zou moeten wachten had hij het na een tijdje al gezien en is op z’n dooie akkertje terug naar huis gefietst. Het was niet in hem opgekomen om mij te bellen.

Les voor de volgende keer
Hij had wel z’n telefoon meegenomen zoals ik gezegd had, maar ik was vergeten te vertellen dat deze ook opgeladen moest zijn. Met het gevolg dat hij met een lege telefoon op pad was. Toen ik thuis kwam zat hij “gewoon” op de bank en zei, ik had al zolang gewacht dat ik maar naar huis ben gegaan. Voor mij dus de leer voor het vervolg. Ik dacht dat ik al overal aan gedacht had, maar de volgende keer toch NOG duidelijkere instructies!

Over twee weken proberen we het gewoon nog een keer. Dan mag hij weer alleen op de fiets naar de woensdagmiddag club. Ik zal toch moeten leren om hem los te laten…

Lees ook:
Amber Alert, het alarm voor vermiste kinderen
Stichting Make a Memory
De première van Nanny McPhee 2

Share

About Karin van de Wiel

info@jekindopdefoto.nl'
Moeder van twee zoons. 13-15 jaar. De jongste heeft de diagnose add-pddNos maar door een hoog iq rolt hij wel wat makkelijker door het leven heen. Daarnaast (kinder) fotograaf en met een eigen studio in Wormerveer.

Check Also

Charlie en ik – ver van huis

‘Charlie is anders dan gewone kinderen. Hij is er eentje uit duizenden, zo niet miljoenen. …

Share
Share