Spenenparade [blog]

Onze oudste zoon, die nu inmiddels vier is, heeft altijd heerlijk genoten van zijn speentje. Eigenlijk al vrij snel na de geboorte werd hij er rustig van, gaf het hem troost en, ook niet geheel onbelangrijk, maakte het onze nachten een stuk makkelijker.

Toen daarna Yuna en Quint geboren werden dachten we ook dat zij dit direct fijn zouden vinden. Maar Yuna dacht daar toch echt wel anders over. Voor haar hoefde het eerst niet zo, ze sloeg het speentje direct weg en wist niet zo goed wat ze er nu mee aan moest. En eigenlijk leek ons dat ook wel prettig, want dat betekende geen strijd later wanneer je weer de speen wilt afleren. Maar die fase duurde maar heel even. Waarschijnlijk zag ze haar broertje toch heerlijk genieten van zo’n fop in de mond, want ook zij wilde op een gegeven moment graag haar speentje.

Inmiddels is de tweeling absoluut fan van de speen en ze vragen er ook echt af en toe al om. En aangezien we zo weinig mogelijk stress- , strijdmomenten willen hebben zorgen we ervoor dat er altijd voldoende van in huis zijn. Dat betekent dat het hier soms 1 grote spenenparade is. Op het aanrecht liggen er altijd een paar, dan hebben we er nog eentje in ieder bedje en ligt er altijd eentje bij de commode, zodat we ’s nachts altijd direct onze EHBNS (Eerste Hulp Bij Nachtelijke Spookmomenten) kunnen pakken. En ook hangt er eentje te bungelen aan het koordje bij de kinderwagen, en vergeet ook niet het autostoeltje (in jawel, beide auto’s)!

We proberen nu in ieder geval om ze aan te leren om bij het wakker worden zelf het speentje in bedje te gooien zodat ze overdag zo min mogelijk aan het spenen zijn. Misschien maakt het ons dan straks een stuk makkelijker om het af te leren. Alhoewel ik me daar eigenlijk niet zoveel zorgen om maak. Xavi stopte zonder al te veel verzet en dan hebben we ook altijd nog het mooie en leuke Stoppen met Foppenboekje!

Ik had al eerder geschreven dat ons kleine vriendje Mees druk bezig was met stickers plakken en we benieuwd waren of het hem ging lukken, en jawel hoor, hij heeft nu al meer dan een week geen speentje meer en hij is supertrots! Dus voor nu laat ik onze tweeling maar heerlijk even genieten van hun speenmomentjes, het komt echt wel goed !!