TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Mijn tweeling is inmiddels 12 jaar. Ruim 12 jaar geleden kwamen ze met een keizersnee ter wereld in het AMC. Een geplande keizersnee, want ze lagen allebei met hun “voetjes naar beneden”. Voorheen lagen ze in een ‘gewone’ stuitligging en was de mening van de artsen dat ik wel een ‘gewone stuitbevalling’ kon doen. Ik had al een zoon (destijds ruim 2,5 jaar) en mijn tweeling werd geschat op het prima gewicht van ongeveer 2 kilo per kind.
Toch ben ik blij dat mijn tweeling een stokje voor een ‘gewone bevalling’ stak. Of een voetje, in dit geval…. Bij de operatie werd als eerste mijn mooie dochter gehaald. Zij zat nog helemaal onder het huidsmeer en was echt nog niet van plan om mijn buik te verlaten. Twee minuten later kwam haar mooie tweelingbroer. Hem vertel ik altijd dat hij mijn cadeautje is, een “extra” kindje bij een bijzondere zwangerschap.
Mijn oudste zoon woog 3880 gram bij geboorte, een paar uur na de uitgerekende datum. Mijn tweeling werd 11 dagen vóór de uitgerekende datum gehaald en mijn zoon woog bij geboorte 3320 gram en mijn dochter maar liefst 4180 gram. Meer dan mijn oudste in zijn eentje dus! Samen wogen ze 7,5 kilo!
Dat dat veel is, wist ik wel. De gyneacologe zei meteen dat ze nog niet eerder zo’n grote tweeling had gehaald. Tja, en ik had het wel gevoeld in de periode ervoor. Een mega-buik en flink last van bekkeninstabiliteit. Dat was toen prima te verklaren!
De kleinere maatjes die ik voor de zekerheid had aangeschaft, bleken niet nodig. Ik heb één keer mijn jongste in een maatje 44 proberen te stoppen, maar hoe schattig het pakje ook was, het paste echt niet….
Natuurlijk is het een luxe wanneer je tweeling meteen met een goed gewicht kan starten. Vaak moeten meerling-kindjes in hun eerste levensfase behoorlijk knokken en dat is voor hen en voor hun ouders niet prettig. Maar het was wel even wennen wanneer je je hebt ingesteld op mini-mini-mensjes. Ze waren meteen “echte baby’s”, mijn baby’s (zoals mijn oudste steeds trots verkondigde).
Uit reacties van mensen om me heen, merkte ik steeds dat het geboortegewicht van mijn tweeling bijzonder hoog is. Maar hoe hoog merkte ik pas afgelopen week, toen ik met mijn oudste op de Eerste Hulp post van het ziekenhuis zat. Ze had een gebroken sleutelbeen en erg veel pijn en om haar af te leiden las ik wat artikelen voor uit een tijdschrift. Daarin stond een “extreem grote tweeling”. En wat bleek: mijn tweeling was veel groter!
Dat vond mijn dochter erg interessant en we zijn samen op internet gaan zoeken naar grote / zware tweelingen. We vonden een record in Groot-Brittannië: een tweeling die samen 7,3 kilo weegt. Nou, mijn tweeling is dus 200 gram zwaarder samen. En in gegevens van Nederlandse meerlingen kwam ik al helemaal geen opvallende records tegen. Misschien zijn er wel ‘zwaardere’ tweelingen, maar die hebben zich dan, net zoals mijn tweeling, nog niet eerder bekend gemaakt.
Toch vind ik het zelf erg leuk om mede te delen dat ik niet alleen de Trotse Moeder van de leukste tweeling ben, maar naar alle waarschijnlijkheid ook van de tweeling met het grootste geboortegewicht. Hoera!
