TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Hoe maak je je kinderen bewust van de verschillen in de wereld zonder ze bang te maken. Hoe ga je het gesprek aan op een leuke manier, maar wel zo dat de boodschap overkomt? In een eerder bericht over het SAFE programma van WFP (World Food Programme, onderdeel van de Verenigde Naties), schreef ik er al over, klik hier om dit artikel te lezen >>>>
Wij hebben, met het gezin van Trotse Moeders, gekozen om een typische Afrikaanse maaltijd te maken. De recepten voor Asida en Molah werd doorgestuurd door het lokale kantoor van WFP in Darfur en de eerste uitdaging was het verzamelen van de ingrediënten….
De Trotse Vader van mijn kinderen ging met onze dochter de winkels af en kon uiteindelijk een heleboel van de lijst vinden. Voor hetgeen ontbrak hebben we geïmproviseerd.
Mijn 8-jarige dochter en ik gingen koken. Het was reuze gezellig en tijdens het bereiden van de maaltijd gingen we automatisch praten over de verschillen tussen ons land en andere landen.
Ik vroeg haar bijvoorbeeld de schalen om te spoelen en toen ze die onder de warme kraan hield, legde ik uit dat dat voor ons heel normaal is, maar dat in andere landen geen stromend water voorhanden is en er ook veel zuiniger met water omgegaan moet worden. Mijn dochter zei direct: “dan ga ik dat ook doen” en ze vulde één van de grote schalen voor de helft met water en spoelde daar de rest ook mee af, uit zichzelf!
Het was vreemd om deze maaltijd te bereiden, totaal anders dan hoe ik normaal gesproken eten klaarmaak. We hadden dan ook niet zo veel vertrouwen in de goede afloop…. Maar gezellig was het wel! Mijn dochter is een echte babbelkous wanneer we met ons tweeën zijn en ze was enorm geïnteresseerd in wat ik over Darfur en het SAFE programme te vertellen had.
En toen, letterlijk, de proef op de som: we hadden een kleed in de achterkamer op de grond gelegd en daar kwamen de schalen met eten op. Iedereen had twee bakjes: één voor het eten en een om water uit te drinken. We gingen op de grond zitten en hebben met onze vingers het eten opgegeten en het smaakte verrukkelijk! De Asida had ik alleen met bloem gemaakt omdat we geen sorghum konden vinden. Het smaakte een beetje naar gepureerde rijst.
De Molah was lekker kruidig en hoewel we het niet helemaal volgens recept hadden gemaakt (ik heb allesbinder gebruikt omdat ik geen gedroogde okra in poedervorm kon vinden), denk ik dat het qua smaak wel overeen komt met het originele gerecht. Samen met de Asida, die weinig smaak heeft, was het echt heel erg lekker. Mijn kinderen hebben echt gesmuld en bijna alles was op! Met 4 personen dus!
Tijdens het eten hadden we spontaan leuke gesprekken, over op de grond eten, over met je handen eten. Ik heb mijn jongste ook een paar happen ‘gevoerd’ met mijn eigen vingers. Vonden ze heel bijzonder om te ervaren. Ze vonden het zo lekker dat mijn jongste na een paar happen uitriep: “maar wanneer ze in Afrika zó lekker eten, dan zijn ze toch helemaal niet zielig?“. Ik heb uitgelegd dat ze inderdaad niet ‘zielig’ zijn, maar dat ze niet zomaar naar de winkel kunnen om alles te kopen wat ze nodig hebben, dat ze niet zomaar een gasfornuis kunnen aansteken om in een half uurtje een lekkere maaltijd te bereiden en dat, wanneer ze erg arm zijn, een maaltijd die wij met ons vieren opeten, misschien wel met 10 mensen moeten delen.
Mijn dochter had goed opgelet tijdens onze gesprekken, want zij legde haar broers uit dat mensen in Darfur er soms uren over doen om voldoende brandstof te hebben om te kunnen koken en dat ze dan ook vaak giftige dampen inademen. En dat het daarom zo fijn is dat ze geholpen worden om zelf een soort fornuizen te maken waar ze minder brandstof door nodig hebben en er ook minder schadelijke stoffen vrijkomen.
Het was een bijzondere manier om mijn kinderen kennis te laten maken met andere gewoonten, gebruiken, ander eten en op een ontspannen manier over te kunnen brengen dat dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn, voor andere mensen heel veel tijd en energie kosten. Mocht je dit ook eens willen doen met je kinderen, dat kan ook gewoon met een maaltijd van rijst en groenten bijvoorbeeld, dan geef je ze een ervaring die hen nog lang zal bijblijven!
