Thaïs is twee als bij haar een genetische ziekte wordt vastgesteld. Ze heeft nog enkele maanden te leven. Haar moeder belooft dat ze ondanks alles een mooi leven zal hebben. Julliand schrijft heel openhartig over het enorme verdriet, maar ook over de unieke momenten die haar gezin in die laatste maanden beleefde. Een ontroerende ode aan de levenslust van een tweejarig meisje en haar ouders.
Recensie
Op de kaft staat een klein meisje, ze loopt op het strand, haar voetje is wat naar binnen gedraaid. Maar dit viel me eigenlijk pas op toen ik het boek bijna uit had. Het kan haast niet anders dan dat dit Thaïs is en dat haar ouders niet veel foto’s van hun dochtertje op het strand hebben. Thaïs is twee jaar en heeft een genetische ziekte. De enige zekerheid die zij en haar ouders hebben, is dat ze niet lang meer zal leven, langzaam steeds zieker wordt en steeds minder zal kunnen.
Thaïs heeft een oudere broer Gaspard en op het moment van de diagnose is haar moeder zwanger van het derde kind. Naast de enorme zorgen om Thaïs, maken Anne-Dauphine en haar man zich gelijk zorgen over de ongeboren baby. En als de baby -een meisje, Azylis- eenmaal geboren is, blijkt dat niet ten onrechte te zijn.
Een belangrijk motto van Anne-Dauphine is dat als je geen dagen meer kunt toevoegen aan het leven, je leven moet toevoegen aan de dagen. Met andere woorden: probeer zoveel mogelijk in het nu te leven en te genieten van wat je hebt en wat je kan. Geleidelijk, maar in feite razendsnel, slaat de ziekte bij Thaïs toe. Met heel veel liefde beschrijft Anne-Dauphine Julliand hoe het leven van Thais er vanaf de diagnose uit heeft gezien. Het is wonderbaarlijk hoeveel levensvreugde het kleine meisje nog uitstraalt tot op het laatste moment. Al ziet ze niets meer en hoort ze niets meer, ze blijft bijvoorbeeld verstoppertje spelen.
“Twee stapjes op het strand” is geschreven voor en gaat over Thaïs. Uiteraard spelen ook haar broertje Gaspard en haar babyzusje Azylis een belangrijke rol. Vooral deze laatste moet ook behandelingen ondergaan die je geen enkele baby toewenst. Ik vind het heel knap van de auteur dat ze zich toch heeft weten te focussen op Thaïs en het verhaal van Thaïs geschreven heeft. Ik vond dit een heel indrukwekkend boek, het heeft mij erg geraakt. Na anderhalf hoofdstuk zat ik al met tranen in mijn ogen. Twee dagen later heb ik me met het boek teruggetrokken en de rest in één ruk uitgelezen. Zorg dat je tissues bij de hand hebt voor dit prachtige eerbetoon aan Thaïs!
Twee stapjes op het strand – Anne-Dauphine Julliand
roman, paperback, 196 pagina´s, Lannoo
Bestel dit boek hier via Bol.com >>>