Los laten

Het is inmiddels een beetje een verslaving geworden. Ik zit in een ontkenningsfase. Het is heerlijk om te doen. Dat is ook bewezen. Er komen stoffen vrij in mijn lichaam waar ik gelukkig van wordt. Het helpt me om op mijn streefgewicht te komen. Je krijgt er zoveel voor terug. Dat zijn de voordelen voor mij. De voordelen voor mijn zoon zijn dat hij er gelukkig van wordt, hij krijgt er energie van, iets beters kan ik hem niet geven.

En daar wringt nou juist de schoen. Inmiddels ben ik bijna 9 maanden mijn kindje borstvoeding aan het geven en mijn tijd hiervoor op het werk zit erop. Daarnaast ben je toch een klein beetje aan bepaalde plekken gebonden. Kolven op locatie is niet overal even prettig. Het voeden buitenshuis is iets wat voor mij heel normaal is, dat doe ik dan ook waar het me uitkomt. Ik stond op het punt om de voeding af te bouwen.

Zo vaak heb ik gedacht ik stop ermee, ik wordt er moe van en als hij een flesje krijgt moet ik ook kolven, dus ik kan het hem beter zelf geven. Ik heb in negen maanden nog nooit langer dan 6 uur achtereen geslapen. Dat breekt je op. Maar die avondvoeding van 23.00 uur is zo fijn, intiem echt iets van ons. Dan ben ik er bijna altijd. Ik pluk mijn kindje uit zijn bedje en zijn slaperige ogen kijken me aan. Hij weet dat hij lekker bij mama mag drinken. Zijn vader en ik kunnen dan zo van ons kindje genieten. Even een moment van bezinning en rust in ons drukke leven.

Vaak heeft mijn vriend geprobeerd om me te laten stoppen. Maar iedere keer als ik er bijna aan toe was stelde hij het voor en krabbelde ik weer terug. Het moest mijn beslissing zijn en die van mij alleen. Afgelopen week was het dan zover, op het consultatiebureau wat advies gevraagd en de voeding van 16.00 uur hebben we sinds deze week laten vervallen. Het gaat goed. Mijn kind vindt een flesje diksap net zo lekker en peuzelt heerlijk zijn soepstengel op. Dat ging goed. Maar voor de voeding van 12.00 uur moet er een vervanger komen voor borstvoeding. Dat betekent dus flesvoeding. Goed, in de supermarkt gezocht en uitgekomen op een biologische flesvoeding van een huismerk. Dat was voor mij dan nog de beste optie. Als het dan uit de fabriek moet komen, dan maar biologisch, terwijl ik daar normaal niet zo bij stil sta.

Oh wat had ik daar spijt van. Wat heb ik gehuild ’s avonds. Ik wil dit niet, het is niet goed voor mijn zoon. Ik kan hem niet loslaten. Hij is nog zo klein. Gelukkig kwam mijn vriend met een fantastische oplossing. ” Juud, je hebt zoveel gekolfd je kunt hem iedere dag voeding uit de vriezer geven daar kan hij waarschijnlijk nog van drinken tot hij 1 wordt en gewone melk mag hebben.”  Wat een geweldig idee.

De flesvoeding gaat morgen dus terug naar de winkel en vanaf 1 januari stoppen we ook met de voeding van 12.00 uur. Een nieuw jaar, een nieuw begin. Wat ben ik blij met mijn lieve zoon en fantastische vriend die me door dik en dun steunt bij het geven van borstvoeding. Want alleen had ik het niet gered. 2012 wordt voor ons het jaar van los laten. Mijn kindje wordt groter en zelfstandiger. Gelukkig zullen er nog heel veel momenten zijn dat hij niet zonder zijn vader en moeder kan. We koesteren zijn ontwikkeling en hebben die gestimuleerd door hem het beste te geven wat hij kan krijgen. De ochtend en avond voedingen blijven nog lekker van ons!

P.S. ik ben geen held omdat ik al zolang borstvoeding geef. Je bent een held als je je kindje lief hebt en steunt in de keuzes die hij maakt in zijn leven. Borstvoeding of flesvoeding, het wordt allebei met evenveel liefde gegeven.

Verwondering
tegelijkertijd met het kind wordt er een vader en een moeder geboren
dan ben je verwonderd over het kind verbaasd over elkaar en nog wel het meest over jezelf
Bron