TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Inmiddels ben ik op de helft van het boek Wolkenstad en kan ik het nu al aan iedereen aanraden. Wat een heerlijk boek om te lezen, wat zit het prachtig in elkaar en wat is het boeiend!
Inhoud
Vijf buitenbeentjes proberen de wereld rondom hen te begrijpen. In Constantinopel in 1453, in een bibliotheek in het huidige Idaho en op een interstellair schip in de verre toekomst jagen ze ieder hun dromen na terwijl ze vechten om te overleven.
Anna, Omeir, Seymour, Zeno en Konstance worden verbonden door één gehavend exemplaar van een tweeduizend jaar oude Griekse tekst – het eeuwenoude verhaal van Aethon, die ernaar verlangt om in een vogel te veranderen en naar een utopisch paradijs te vliegen.
Doerr heeft een werk gecreëerd dat onze onderlinge verbondenheid weerspiegelt – met andere volkeren en met elkaar, met degenen die voor ons leefden en degenen die hier zullen zijn nadat wij verdwenen zijn.
Bespreking
Wolkenstad is geschreven door Anthony Doerr, die eerder al (onder andere) het bekroonde boek Als je het licht niet kunt zien heeft geschreven. Wolkenstad is door uitgeverij The House of Books uitgegeven als paperback van 640 pagina’s. Laat je niet afschrikken doordat het een dik boek is, wanneer je er in begint, zou je willen dat het dikker was!!
Wolkenstad is eigenlijk één groot verhaal, maar het is onververdeeld in verhalen die weliswaar met elkaar verbonden zijn, maar los van elkaar verteld worden. Steeds in kleine stukken. Waar ik soms bij boeken moeite heb om weer in een los stuk verhaal te komen, had ik daar bij Wolkenstad geen probleem mee. Het klopt allemaal gewoon en het kost geen moeite om van het ene stuk, wat zich in een ver verleden afspeelt, naar het andere stuk, in een toekomst, te gaan.
De belangrijke rol die boeken, en verhalen, in het leven van (opgroeiende) mensen kunnen spelen, is een van de verbindende factoren. De verhalen zelf, die over verschillende mensen in verschillende tijden / omstandigheden gaan, zijn echt boeiend. Iedere keer wanneer er weer naar een ander persoon overgeschakeld wordt, is het jammer dat je niet verder kunt verdwijnen in het verhaal, maar in no-tiime verdwijn je weer in het volgende, zo heb ik het tenminste ervaren. Hulde voor het schrijftalent van Anthony Doerr, maar zeker ook voor de vertaling ervan door Marga Blankestijn.
Het is lastig om samen te vatten waarom je dit boek zou moeten lezen, dus ik beperk me tot: gun jezelf Wolkenstad en geniet ervan!
