TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Begin 2014
In mijn vorige blog vertelde ik het (lange) verhaal van de MRI scan van Syrah.
De uitslag daarvan liet gelukkig niet heel erg lang op zich wachten en het was een opluchting om te horen dat er helemaal niets te zien was op de MRI. Er is dus niets mis met de hersenen. Of toch wel? Er is niets te zien, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat er ook helemaal niets aan de hand is. Om die reden werden we doorverwezen naar een revalidatiecentrum in onze stad. Daar zit namelijk Breinsupport.
Breinsupport
Brein Support is een expertisecentrum voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Brein Support ondersteunt mensen die schade hebben opgelopen aan het brein, de hersenen. Bij Brein Support kunnen zowel kinderen, jongeren als volwassenen terecht met allerlei vragen op het gebied van niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Brein Support helpt bij het in kaart brengen van de neuropsychologische, sociaal-emotionele of gedragsmatige gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en biedt gespecialiseerde vervolgtrajecten. [Bron: Breinsupport]
Aangezien zowel wij als de kinderarts denken dat Syrah misschien toch hersenschade heeft opgelopen door die val besloot zij in overleg met Breinsupport dat we haar daar zouden laten onderzoeken. Terwijl ik dit schrijf zijn de onderzoeken voorbij en moeten we nog drie weten wachten op de uitslag. Maar om een duidelijk beeld te creëren van de weg naar de diagnose neem ik jullie mee terug in de tijd.
Wat is normaal?
Een paar maanden later kregen we een brief in huis met de mededeling dat we langs konden komen bij de revalidatie arts. We gingen eindelijk het traject in. Dat die zo zwaar zou zijn hadden we vooraf nooit kunnen bedenken. Na het gesprek met de revalidatie arts was er de intake. Tijdens dat gesprek werden me veel vragen gesteld waarbij ik heel goed na moest denken. Inmiddels was het al weer drie jaar geleden dat Syrah viel dus het meeste is heel ver weggezakt in mijn geheugen. Daarbij werden er vergelijkingen gemaakt met hoe ze voor de val was en hoe erna.
Dat valt niet mee wanneer je in de tijd gewoon meegroeit met veranderingen. Wat destijds zo heel anders leek, lijkt nu ineens altijd zo te zijn geweest. Gewoon om het feit dat het veranderde gedrag inmiddels al langer duurt dan het originele gedrag. Het veranderde vrij snel na de val, maar daarna werd het “normaal”.
Spelletje
Voor Syrah stelde de intake niet veel voor. Zij mocht een soort van spelletje doen. Ze kreeg steeds een kaartje van één van de (toekomstige) behandelaars (3) en moest vertellen wat ze graag wilde. Zo kreeg ze een kaartje waarop een rekenvraag stond, ze moest kiezen of ze dit al kon of dat ze er hulp voor wilde. Die belande uiteraard op de hulp stapel. Maar ook een vraag als beter leren tekenen kwam op die stapel. Daardoor vroeg ik me af of ze wel helemaal begreep wat de opdracht was, maar dat maakte niet uit.
Door die kaartjes (en nog veel meer) op de (voor haar) juiste stapel te leggen konden de behandelaars een klein beetje kijken hoe Syrah is en zo bedenken hoe ze haar gaan observeren. Die observatieperiode begon niet veel later, maar daarover later meer.
