Hoogzwanger in Oostenrijk [blog]

De teller staat op 38 weken en 3 dagen…

Het is alsof ik nog zeeën van tijd heb, met nog ruim anderhalve week te gaan tot de uitgerekende datum. Dus ik schuif bijvoorbeeld het opruimen van mijn bureau en het filen van administratie al dagen voor me uit. Ook het invullen van het km-boek van mijn man laat ik makkelijk weer een dag liggen.

Ziekenhuis

Ik was gisteren bij het ziekenhuis in St. Johann om me aan te melden en daar werd ik na eerst verschillende formulieren te hebben ingevuld 45 minuten aan de CTG gelegd (meet hartslag van de kleine) en aansluitend kreeg ik een echo.

Alles keurig en de kleine lag er nog steeds goed bij, ze was al mooi een beetje ingedaald.

Mijn man was bij me en vroeg de arts nog of hij op basis van de bevindingen van de echo iets kon zeggen over hoe lang hij dacht dat het nog kon duren. Nou, het antwoord was duidelijk: volgens de echo en het gegeven dat het mijn eerste kind is, kon dat nog wel even duren! Hij rekende erop dat de baby er niet voor de uitgerekende datum van 6 juli zou zijn.

Rondleiding

Mij was verteld dat we een korte rondleiding door de babyclinic zouden krijgen, zodat we straks makkelijk alles zouden kunnen vinden als we met weeën zouden aankomen. Of ik het misschien niet helemaal goed had begrepen, want ik werd heel normaal ́ingecheckt ́ en ze wisten allemaal van niets. Gelukkig was de arts (chef van de gynaecologie afdeling) zo vriendelijk om ons na de echo het allemaal even persoonlijk te laten zien en was mijn man niet voor niets meegekomen onder kantoortijd. Heel prettig om te weten waar wat is, dat geeft een goed gevoel en zo ben ik al deels voorbereid op wat gaat komen.

Wilder Kaiser uitzicht

De baby etage is een keurige, rustige en overzichtelijke afdeling met een aparte kreißsal ́ (geboortekamer) met een groot paars/blauw bad voor onderwater-bevallingen, een borstvoedingskamer, een ́wickel ́kamer, waar we de baby’s kunnen baden, aan- en verkleden en waar ze gecontroleerd (o.a. wegen, heup scan, navelstreng schoonmaken) worden. Ook kregen we de eenpersoonskamers nog te zien, die ik vanwege mijn extra verzekering heb kunnen bemachtigen. Een lekkere ruime kamer met een eigen badkamer en het toppunt: uitzicht op de geliefde berg de Wilder Kaiser. Met een gerust hart konden we terug naar huis.

Geen kraamhulp

De volgende dag ben ik, nadat ik eerst met de hond zijn ochtendwandeling heb gemaakt, in de auto gestapt naar Mittersill om daar een verloskundigencentrum te bezoeken om me daar aan te melden. Mittersill is een stad ongeveer 25 minuten van mij vandaan en ligt in het dal. De weg er naartoe slingert behoorlijk door de bergen. Het aanmelden is belangrijk vanwege de thuiszorg als ik uit het ziekenhuis kom. Ze kennen hier in Oostenrijk geen kraamhulp, zoals in Nederland, maar ze kunnen wel een paar huisbezoeken doen om te zien of alles met de kleine en met mama goed gaat. Afhankelijk van hoeveel dagen je in het ziekenhuis bent, worden deze huisbezoeken door de staat vergoed of niet. Dit verschilt overigens per provincie, in Mittersill – behorende tot Salzburgerland – maakt het niet uit op welke dag je uit het ziekenhuis komt, de staat vergoed het hoe dan ook. Dat is dus mooi meegenomen!

Gouden tips

Ter voorbereiding op de geboorte, kreeg ik van de verloskundige het volgende nog door: drink dagelijks frambozenbladerenthee (verkopen ze hier in Oostenrijk bij de apotheek, maar Vrouwtje Theelepel heeft het bijvoorbeeld), neem een hooibloemen- damp-bad (gooi kokend water over hooibloemen in een schaaltje en plaats die in de wc, zodat je erboven kunt gaan zitten en het laat ́dampen ́, dat ontspant de spieren) en smeer vanaf week 38 de boel beneden goed in met zogeheteń dam-olie ́ (Weleda heeft een goede olie hiervoor.)