We wilden weer eens een keer gezellig met het gezinnetje een dagje op pad en aangezien de weersvoorspellingen niet al te rooskleurig waren, besloten we om naar een indoor speeltuin te gaan. Een speelparadijs waar kleintjes zich even heerlijk kunnen uitleven. En bij drie actieve kinderen zoals die van ons is dat geen overbodige luxe.
Bij binnenkomst kregen we een bandje waar we de naam op konden schrijven, maar zoiets om doen is nog best een uitdaging. Quint wilde in ieder geval niks om zijn arm dus hebben we het uiteindelijk om zijn beentje gedaan en bij Yuna hebben we het nog lager, op het enkeltje vast gezet.
Uiteraard leuk bedacht, maar totaal niet handig, want nog geen uurtje later waren de bandjes nergens meer te vinden. Hoogstwaarschijnlijk ergens achter gebleven in de ballenbak of in een van de loopautootjes. Gelukkig maken ze allebei herrie voor tien dus ze zijn vrij snel weer ergens te traceren!
In het begin was de glijbaan interessant, maar al snel doken ze liever de ballenbak in en gooiden elkaar alle ballen toe. Om het hoekje stond een springkussen en met z’n drietjes hadden ze daar de grootste lol. Tussendoor even lekker wat limonade drinken en een tosti eten en snel weer verder met spelen. Want ja, daar waren ze voor gekomen dus al het andere is bijzaak.
Inmiddels waren de loopautootjes ontdekt en Xavi vond het prachtig om zijn kleine broertje en zusje overal naartoe te duwen. Gierend van het lachen gingen ze het hele speelparadijs door en alles wat op hun weg lag kon maar beter opzij springen.
Op het laatst ontdekten we bij de grote apen nog een leuke klimheuvel waar je ook heerlijk vanaf kon glijden. Xavi klom al snel tot bijna bovenaan en Quint wilde direct laten zien dat hij dat ook wel kon dus binnen de korste keren zat ook hij bijna in de top. En maar hopen dat hij zich daarna rustig op zijn buik naar beneden zou laten glijden, altijd goed voor de bloeddruk!
Nog maar weer wat limonade, want spelen maakt dorstig, en nog wat lekkers erbij! Een ijsje en wat chipjes want het is immers een soort van vakantie dus dat mag gevierd worden. Wij willen eigenlijk al wel weer terug naar huis maar onze drie aapjes denken daar toch echt anders over. Zodra ze kun kans ruiken, schieten ze alle kanten op, bouwen nog een mooi huis van mega blokken, springen op de trampoline en duiken nog een laatste keer de ballenbak in.
En dan is het toch echt even genoeg, tijd om naar huis te gaan. We rijden het terrein nog niet af of er liggen al twee kleine aapjes heerlijk te slapen dus we rijden maar even een toeristische route, samen met oma, zodat ze wat langer kunnen rusten. Het was weer een heerlijk dagje!