Op vakantie

Vroeger…. Zagen onze vakantievoorbereidingen er ongeveer zo uit:

We maakten onder het genot van een goed glas wijn een keuze… vliegen of kamperen. Dan genoten we maanden/weken of meestal enkele dagen van dit fijne vakantievooruitzicht. Gingen we kamperen, dan voerden wij zo’n twee dagen voor vertrek de volgende conversatie:

“Zaterdag gaan we op vakantie hè?”
“Ja”
“Waarom gaan we niet gewoon morgenavond vast, haal ik je op uit je werk en rijden we lekker een eindje richting zuiden”
“Goed plan! Ik pak even mijn tas, pak jij de kampeerspullen?”

En dan stapten we de volgende dag rond een uur of vijf in de auto richting zon, terras en verder helemaal niets. Boeken deden we niet aan, want er is altijd wel een plekje vrij voor een klein tentje en twee ienniemie stoeltjes.

Tegenwoordig… hoeven we de keus voor vliegen of kamperen niet meer te maken. Mijn Lief gaat echt niet vliegen met 3 kleine meiskes. Dus we gaan kamperen… op dezelfde camping als vorig jaar. Die hebben we immers vorig jaar ook meteen gereserveerd. Dat was wel zo makkelijk. Minimaal een maand voor vertrek beginnen we met het maken van lijstjes:

–       Het wat moet er nog aangeschaft worden-lijstje: wij hebben namelijk bijna iedere zomervakantie een extra kind en dus extra/andere spullen nodig. Daarnaast zijn onze meiden vreselijk rustig en beheerst, not! Dus er gaat ook iedere vakantie wel iets kapot.

–       Het wat moet er nog gedaan worden voor we weg kunnen-lijstje: door chronisch slaaptekort laat ons geheugen ons nog al eens in de steek. Zo vonden wij na een fijn nachtje weg ooit een briefje op de deurmat van de overbuurman.. hij had onze voordeur maar dicht getrokken nadat die een paar uur open had gestaan (oeps). Ook is de kans groot dat ik bij het inpakken tot de ontdekking kom dat alle wasmanden nog overstromen. En ik neem toch liever schone kleren mee op vakantie.

–       Het wat moet er eigenlijk allemaal ingepakt worden-lijst: zie hier weer ons hulpmiddel door dat fijne slaaptekort. En het is toch best fijn als de meiden gewoon in een luier in hun eigen slaapzakjes met hun eigen knuffels (die vergeten zou een ramp zijn) in hun kampeerbedje liggen. Na een helse warme en bochtige rit wil je ook echt niet nog eens om 21.00 uur ’s avonds opzoek naar iets of iemand met een paar extra luiertjes in ongeveer de goede maat.

Maar met behulp van deze lijstjes lukt het ons zowaar om op de geplande dag op ongeveer het geplande tijdstip – ok, iets later dan gepland – met volle auto en drie meisjes op de achterbank te vertrekken naar zon, een campingterrasje en hopelijk -nadat we allemaal een beetje geacclimatiseerd zijn – verder vrij weinig!