Zoals misschien al bekend, dochterlief is dol op eten! Zodra er gegeten kan worden is ze enthousiast en komt er blij op af gestapt. Soms vraagt ze ook om kaas, banaan of worst, of zelfs snoepjes om aan de poes te geven.
Op een dag vroeg ze om een appel, maar dat hadden we niet meer in huis, dus kreeg ze een rijstwafel, waar ze maar genoegen mee nam. Later op de dag, kochten we verse appels bij de boer, thuis aangekomen wilde ze uiteraard direct een appeltje en deze had ze dus gewoon uit de tas gepakt die we niet hoog hadden weggelegd, maar gewoon op een hoogte waar zij er makkelijk bij kon.
Ze begon heerlijk aan de appel te knabbelen en toen ik niet veel later weer naar haar appeltje keek had ze al drie kwart van haar appel op. Ik vroeg verbaasd aan haar vader of hij misschien geholpen had met opeten, omdat ze zo snel ging, maar nee, hij had haar niet geholpen, dus ze was gewoon zelf aan het smikkelen. Wat een smulpaap, die dochter van ons!
De appel heb ik toen even in een zakje gedaan, want het was even tijd om uit te rusten en een slaapje te doen. Zodra ze weer wakker werd, vroeg ze direct naar haar appel, want die vond ze schijnbaar erg lekker en ze had zich bedacht dat die nog niet op was. Ik kan er zo van genieten dat onze dochter zo heerlijk kan eten en haar te zien genieten.