Vijf op een rij

Voor de vijfde maal zwanger en vier mooie  kindertjes eraan overgehouden. De eerste vier zwangerschappen waren goed met elkaar te vergelijken. Deze zwangerschap is totaal anders. Het verschil  begon al dat ik echt eerst een test moest doen want mijn lichaam gaf, behoudens niet ongesteld worden, geen signaal.  Terwijl ik de andere vier keer voor het testen al wist dat ik zwanger was. Inmiddels ben ik in mijn tweede trimester van deze zwangerschap beland en lees dat de kwaaltjes nu waarschijnlijk zullen afnemen. Bij de andere keren was dat ook zo, voelde ik me ook een stuk fitter. Helaas nu niet. Kwalen te over en zo moe.  Ik hou me maar vast aan “double the trouble but twice as nice”.

Het is tijd voor de twintig weken echo.  Dit keer lijkt het nog spannender dan de vorige keren. Op de een of andere manier durf ik niet goed te genieten. Het verhoogde risico maakt me best angstig. Manlief tevens  papa van al mijn kids is erbij. De rest van de dag loop ik weer met een grijns van oor tot oor, alles zit erop en eraan. Ze zien er prachtig uit onze jongens!  Onze dochter is iets minder enthousiast, niet eens één  zusje maar nog twee broertjes erbij. Mijn pret mag het niet drukken! De eerste pakjes zijn snel gekocht.

Om de vier weken krijg ik een groei echo. Wat kan ik hiervan genieten. Inmiddels zijn het echte mensjes geworden en groeien ze goed. De eerste schopjes zijn gevoeld en na een paar weken weet ik wie van de twee beweegt en hoe ze liggen. Alle kwalen neem ik voor lief, want ze doen het zo goed.