Blauwe hemel in de herfst

Op 11 september 2001 is Elizabeth 7 maanden zwanger van het eerste kindje van haar en haar man Simon. Simon is die dag voor zijn werk in New York en hij bevindt zich in de Twin Towers op het moment dat zich daar twee vliegtuigen inboren.

Elizabeth beschrijft de machteloosheid die ze voelt als ze geen contact meer krijgt met Simon. Ze weet dat hij niet meer kan leven, maar zo lang daar geen formele bevestiging van is, blijft ze hopen. Ze beschrijft haar verdriet en haar angst. De steun die ze van vrienden en familie kreeg. De geboorte van haar zoon en hoe ze haar leven toch weer stapje voor stapje  weet op te bouwen.

Recensie:
‘Blauwe hemel in de herfst’ is een ontroerend en aangrijpend boek. Iedereen weet wat er op 11 september 2001 gebeurd is en heeft er een beeld bij. Dit is het verhaal van iemand die slachtoffer is geworden van de aanslagen. Het verhaal is zo geschreven dat je het gevoel hebt er zelf bij te zijn, en dat maakt het boek ook beklemmend.

‘Blauwe hemel in de herfst’ is een inspirerend boek. Elizabeth laat zien dat er uiteindelijk altijd hoop is, hoe uitzichtsloos de toekomst ook lijkt te zijn en op bepaalde momenten is. Elizabeth heeft gekozen haar leven weer op te bouwen en haar zoon een fijne jeugd te geven en niet weg te zinken in het grote verdriet om het verlies.

Bijzonder vond ik hoe Elizabeth tussen de regels door beschrijft dat toeval niet bestaat en dat, zeker achteraf gezien, onverklaarbare dingen verklaarbaar worden.

Het boek heeft me gegrepen en liet me niet los. Ieder beschikbaar moment trok het aan me, om maar verder gelezen te worden. Zeer de moeite waard!

Blauwe hemel in de herfst –  Elizabeth Turner
Autobiografie, paperback, 223 pagina’s, The House of Books
Bestel dit boek hier via Bol.com>>

Lees ook:
Als een moeder
Overleven op straat
Marcelo en de echte wereld

Share

About Isolde

isolde@hupemail.nl'
Werkende moeder van twee dochters (11 jaar en 15 jaar) met thuis ook nog een gezellige beestenboel. Ik hou van lezen en muziek, yoga houdt me met beide benen op de grond en ik haak/maak graag de meest rare wezens in opvallende kleuren.

Check Also

Bo van Spilbeeck – Eindelijk vrouw

Hoewel ze reeds als kind niet goed in haar vel zat en elke kans aangreep …

Share
Share