In de laatste periode van de zwangerschap draait de baby in je buik zich met het hoofd naar beneden. Tenminste, dat is de bedoeling. Echter blijkt dit niet het geval te zijn bij ongeveer 3 tot 4% van alle zwangerschappen. De baby blijft met de stuit naar beneden liggen. Er zijn verschillende varianten van stuitliggingen, maar bij alle varianten wordt je in ieder geval doorgestuurd naar de gynaecoloog. Eén ding is zeker; als je kind in een stuit ligt, beval je altijd in het ziekenhuis.
Tijdens mijn zwangerschap bleek dat mijn kindje in een stuit lag. Bij elke controle werd gecheckt hoe ze nu lag en de verloskundige had er steeds vertrouwen in dat het nog wel kon gebeuren. De baby kreeg de kans tot week 36 om zelf te draaien. De controle halverwege week 36 gaf aan dat er nog niets verandert was aan de ligging en dus werd ik doorgestuurd naar de gynaecoloog, waar ik de volgende dag meteen terecht kon. Want als ik een uitwendige versie wilde, moest dat voor week 37 gebeuren.
Op internet begon toen een zoektocht naar de voor- en nadelen van een uitwendige versie.
Uitwendige versie
Bij een uitwendige versie wordt geprobeerd de baby te draaien in de baarmoeder. Er wordt eerst een echo gemaakt om te bekijken hoe de baby precies ligt en of het mogelijk is om een draaipoging te doen. Wanneer er geen medische redenen zijn om het niet te proberen, zal het hartritme van de baby minimaal een half uur in de gaten worden gehouden door middel van een CTG. Als er geen bijzonderheden zijn zal de vrouw na een half uur weeënremmers krijgen toegediend via een injectie of een infuus. De weeënremmers zorgen ervoor dat de baarmoeder meer ontspannen is tijdens de versie. Dit maakt het makkelijker voor de gynaecoloog om met zijn hand onder de stuit van de baby te komen.
Door de stuit iets boven het bekken uit te lichten en zo vast te houden en een beetje kracht te zetten bij het hoofdje, bestaat de kans dat de baby zo een handje geholpen wordt om te draaien. Het is een kans en geen zekerheid. Bij een eerste zwangerschap is de kans op succes ongeveer 30 tot 40% maar bij een tweede of latere zwangerschap loopt dit op tot 80 tot 90%. Wanneer de baby eenmaal is gedraaid blijft deze vaak liggen met het hoofd naar beneden. In slechts 10% van de gevallen draait het kindje toch weer terug in een stuitligging. Wanneer de versie succesvol is verlopen en de baby goed blijft liggen, kun je voor de verdere controles weer naar de verloskundige en zul je – wanneer je dit wilt – gewoon thuis kunnen bevallen.
Moxa-therapie
Tijdens mijn zoektocht op internet kwam ik wel iets tegen over deze alternatieve therapie. Maar mijn verloskundige had hier met geen woord over gerept. Jammer, want anders had ik het wellicht wel willen proberen. Echter toen ik het las zat ik al halverwege de 36e week en aangeraden wordt om met moxa-therapie te beginnen 33 weken of 34 weken zwangerschap. In theorie had ik er nog mee kunnen beginnen, want moxa-therapie wordt maximaal tot en met de 36e week toegepast. Echter met een weekend voor de deur was dit voor mij geen optie meer.
Maar voor iedereen die te maken heeft met een stuitligging is het wel belangrijke informatie om te weten dat er nog een mogelijkheid is naast de uitwendige versie.
Moxa-therapie is een behandeling uit de Traditionele Chinese Geneeskunde. Bij deze therapie worden acupunctuurplekken van de huid verwarmd met een moxa-stick. Dit punt bevindt zich in de kleine teen. Dit kan gedaan worden door een acupuncturist, maar bijvoorbeeld via www.stuitlig.nl kun je ook zelf een set kopen met instructie DVD en kun je dit veilig thuis gebruiken. Op deze website lees je ook uitgebreide informatie over deze behandeling. Wanneer je start in de 33e of 34e week van je zwangerschap heeft deze therapie in 75% van de gevallen succes.
Stuitbevalling of Keizersnede
Blijft je kind in een stuit liggen of heb je een draaipoging niet aangedurfd, dan heb je in de meeste gevallen een keuze tussen een natuurlijke bevalling in het ziekenhuis of een keizersnede. Ook hier is het belangrijk je goed te laten informeren in de voor- en nadelen van beide opties. Alleen dan kun je voor jezelf een weloverwogen keuze maken.
Zelf had ik na een mislukte draaipoging geen keuze meer. De ligging van mijn kind was dusdanig dat het automatisch en keizersnede werd. Na de geboorte van mijn dochter hoorde en las ik steeds vaker iets over de alternatieve moxa-therapie. Een goed iets, maar persoonlijk ben ik van mening dat hier een duidelijke taak weggelegd is voor de verloskundigen. Licht zwangere vrouwen tijdig in over deze therapie, zodat ze zelf kunnen beoordelen of ze dit willen proberen of niet.