Onder de Afrikaanse zon [recensie]

Leona, een Amerikaanse wetenschapper, krijgt in een afgelegen Masainederzetting in Kenia een dochtertje. Vanwege haar eigen moeilijke jeugd en het feit dat ze alleenstaand is, twijfelt ze aan haar vermogen om zelf een goede moeder te zijn. Jane, een eenzame expat, volgt haar man voor de zoveelste keer naar wéér een ander land, en leert daar hoe kwetsbaar het leven is. Simi, een kinderloze Masai, leeft in een gemeenschap waar vrouwen alleen waardevol zijn als ze kinderen hebben. Dan krijgen de drie vrouwen vanwege uitzonderlijke omstandigheden met elkaar te maken. In het meedogenloze Afrikaanse landschap moet ieder van hen op een eigen manier om zien te gaan met hartverscheurend verlies, pijnlijke conflicten en overrompelende liefde.

Het verhaal:

Onder de Afrikaanse zon bestaat drie delen en beslaat een groot aantal jaren uit het leven van drie hoofdpersonages. Door het gehele boek heen kijkt de lezer telkens door de ogen van elk van hen.

Het boek start met het verhaal van Leona die aan het bevallen is van haar dochter. Leona is een blanke vrouw die werkt als antropoloog in een Masai-nederzetting. Ze raakte zwanger toen ze zes weken na haar aankomst een nacht doorbracht in het naburige Narok. De vader van het meisje is een blanke Keniaan, waardoor de baby ook blank is. Het meisje zal dus op groeien als enige ‘wit’ kind in de Masai-nederzetting.

Vanaf het moment dat Leona hun gemeenschap binnenkwam heeft Simi veelvuldig contact met haar. Simi is getrouwd maar heeft nog geen kinderen, waardoor ze onbelangrijk is voor de gemeenschap. Door er te zijn voor Leona, als tolk, zorgt ervoor dat ze in ieder geval tijdelijk van belang is. Ze is jaloers op Leona dat zij zo makkelijk zwanger is geworden en boos dat ze maar weinig lijkt te geven om de baby.

Bij ons is een vrouw die nooit heeft gebaard, als een woestijn. Een vrouw of man met kinderen die hun herinnering levend houden, zal nooit sterven. Maar iemand als ik? Als ik dood ben is er niemand die nog aan me denkt.

Niet veel later krijgt Simi de mogelijkheid om het kleine meisje te adopteren en gaat daarmee een gedeeld ouderschap aan met Leona. Het kleine meisje wordt Adia genoemd, wat ‘geschenk’ betekent. Adia groeit op bij twee moeders. Haar echte moeder en haar Masaimoeder. Die laatste is meer een moeder voor haar dan de eerste.

Jaren geleden werkte Jane voor de Olifantenstichting. Door verschrikkelijke omstandigheden leert ze Paul kennen, die medewerker Buitenlandse Zaken is in Narok. Ze trouwen en krijgen een kind, een meisje. Door haar verleden leeft ze continu in angst of alles wel goed gaat met haar kind en haarzelf.

Had haar vader maar nooit een grapje gemaakt over haar ‘voodoobaby’. Haar genen waren aangetast. Dat wist ze zeker. En haar vader wist het ook.

Op een dag komen de levens van deze drie vrouwen samen tijdens een afschuwelijk incident en moeten ze ieder op hun eigen manier leren omgaan met hun verdriet.

Recensie:

Wanneer ik boeken recenseer maak ik altijd aantekeningen tijdens het lezen, maar dit boek kon ik gewoon niet wegleggen. Het was te mooi om steeds weer uit weg te moeten verdwijnen, ik kon me niet losmaken van het verhaal. Het is zo bijzonder geschreven, zo wonderbaarlijk, prachtig en ontroerend dat ik wilde dat er geen einde kwam aan het verhaal van deze prachtige mensen.

Ik kan dan ook echt niet anders dan dit boek aanraden.

Onder de Afrikaanse zon – Adrienne Benson
Paperback, 416 pagina’s, uitgeverij HarperCollins Holland
Bestel dit boek hier >>>>