Voor jezelf opkomen – Familieklas #1 [persoonlijk verhaal]

Dacht ik met Syrah eindelijk lekker in een relatief rustig vaarwater te zitten en even rustig te kunnen ademhalen dient Jonah zich aan als ‘probleemkindje*’. Syrah heeft uiteraard nog steeds zo haar problemen, maar Jonah heeft inmiddels ook een serieus groot probleem.

Jonah valt op school sociaal volledig buiten de boot. Er schijnt een model te zijn waarin je kunt uittekenen hoe een kind het sociaal doet. Een model dat uit allerlei lagen bestaat. Jonah valt in de uiterst buitenste laag en je kunt dus zeggen dat hij het (in de klas) sociaal heel erg slecht doet. Dat was voor mij een reden om mee te gaan doen aan de zogenoemde familieklas. Jonah is voor het mooie nog te jong met zijn zes jaar, maar omdat hij wat slimmer is en wat zelfstandiger dan andere zesjarigen mogen we het proberen.

Gedragsproblemen

De Familieklas is een nieuwe methodiek voor kinderen met gedragsproblemen in de klas. De grondgedachte is dat iedereen deel uitmaakt van zijn omgeving. Zo heeft een kind het gezin waar hij woont en de school waar hij leert. Het is belangrijk dat de personen in die driehoek, kind – thuis – school, goed in contact staan met elkaar, om het kind een stevige, betrouwbare basis te geven waarop hij zich kan ontwikkelen. Als de communicatie verstoord is, kan het gebeuren dat het kind niet meer weet wat er van hem wordt verwacht en liggen gedragsproblemen op de loer. De Familieklas brengt die drie pijlers bij elkaar. **

Lijkt mij een prima methode om mijn kind beter te leren kennen en erachter te komen waar het precies verkeert gaat. Aangezien ik weet dat ik verre van een perfecte ouder ben zal het me niet verbazen als ik ook een grote rol speel in zijn gedragsproblemen. Niet zozeer omdat ik nou zo’n draak van een moeder ben, maar omdat ik zelf ook niet weet hoe ik goed voor mezelf moet opkomen. Dat heb ik als kind nooit geleerd en het vele gepest worden heeft in de loop der jaren veel diepe littekens achtergelaten en de pijn komt soms ineens opzetten.

Die pijn komt zelfs nog sneller opzetten wanneer mijn kind doodongelukkig aan de eettafel zit te vertellen dat hij geplaagd wordt op school.

Plagen dat in mijn ogen al behoorlijk veel op pesten begint te lijken. Volgens zijn juf is dat plagen overigens heel anders dan hij vertelt dus we verwachten dat alles wat er gebeurt anders bij hem binnenkomt. Dus als ze hem zomaar ineens vastpakken voor de grap ziet hij dat als een serieuze aanval. Dat is een behoorlijk probleem in mijn ogen en het maakt wat mij betreft niet uit of hij echt bedreigd wordt of dat het zo op hem overkomt, het nettoresultaat is dat hij bang is. Heel erg bang.

Voor jezelf opkomen

Het probleem is dat Jonah niet goed voor zichzelf op kan komen. Hij weet ook niet wat hij moet doen in conflictsituaties. Hij is een kei in ruzie zoeken en ruzie maken, maar het zou me niet verbazen dat hij daarin blijft hangen omdat hij niet weet hoe hij het moet oplossen. Daar komt dan nu de familieklas om de hoek kijken.

Hoe de middag er de eerste keer uit zag

De groep bestaat uit vier kinderen en hun ouder en we begonnen met gezamenlijk lunchen.
Daarna volgde een kennismakingsgesprek waarbij de ouder het kind voorstelde en het kind zijn of haar moeder mocht voorstellen. Ook konden we in de kennismaking aangeven of we er zin in hadden en of we het spannend vonden. Jonah wist eigenlijk helemaal nog niet antwoord geven op die laatste vragen, want ik had nog niet de kans gehad hem te vertellen wat we er gingen doen. Ik vond (en vind) het wel spannend, want ik heb toch ook wel het gevoel dat ik zelf ook onder de loep wordt genomen. Ik weet van mezelf dat ik lang niet altijd aardig en geduldig ben en dat ik nogal de neiging heb om dingen voor te zeggen omdat dat nu eenmaal het snelste resultaat oplevert.

Voor jezelf opkomen
Na het voorstellen gingen we aan de slag met een setje papieren van Kids’ Skills en kregen we een mapje waarin we ze konden bewaren. Dat laatste was met name een ding. Jonah lijkt op mij en ook hij kan het niet hebben dat spullen niet netjes worden opgeruimd. Wij gebruiken het liefst alleen wat we nodig hebben en de rest moet uit het zicht. Dat ‘probleem’ kom ik straks op terug!

We moesten de eerste opdracht gaan maken en bepalen waar we (lees: Jonah) aan willen werken. Dat was redelijk simpel, namelijk:

Voor mezelf opkomen als kinderen iets doen waar ik bang van word.

De reden dat we dit overigens kozen is omdat het niet alleen toepasbaar is in die situaties, maar in heel veel situaties. Door te leren voor jezelf op te komen kun je je grenzen aangeven en dat is op vele manieren toe te passen. Hij gaf zichzelf een 1 voor wat betreft hoe goed hij hierin is en dat maakt het in ieder geval heel gemakkelijk om te verbeteren 😉

Voor jezelf opkomen 2.0

Toen dit bepaald was werd het tijd voor stap 2: bepalen welke vaardigheden je wilt leren. Zoals gezegd kan ik niet voor mezelf opkomen dus ik had werkelijk geen flauw idee welke vaardigheden je daarvoor aan moet leren. Terwijl we daar over nadachten en over kletsten wilde Jonah de eerste pagina in het boekje doen. Het lukte niet echt en ik hielp hem. Tot de juf voor ons kwam staan en streng zei dat we aan het werk moesten gaan. Ik zei dat hij die eerste pagina in het boek wilde doen, maar dat het niet lukte en dat ik hem even hielp. Op boze toon zei ze dat het niet mocht en dat we door moesten gaan.

Geloof me, ineens voelde ik me ook weer zes jaar oud en dat voelde absoluut niet leuk!

Nee, ik kan echt niet voor mezelf opkomen, dacht ik bij mezelf. Ze ging duidelijk over mijn grens heen en toch liet ik me door haar in de hoek zetten. Toen ze even weg was ging ik er recalcitrant tegenin, maar mijn geweten sprak tegen me en ik haalde de bladen er weer uit. De juf is immers de baas. Toch?! Tot ik de anderen hetzelfde zag doen en toen dacht ik: je bekijkt het maar, ik heb last van de gebruikte bladen en ik ga ze in de map stoppen. Overigens wil ik wel even kwijt dat ik in situaties die niet geheel onverwacht en onbekend zijn ik best voor mezelf op kan komen.

Kikkerbecool

Als afsluiter deden we nog een spel. Het heet Kikker be cool en is een spannend bordspel waar je met elkaar over vier vaardigheden discussieert. Dit zijn: sociale vaardigheden, goede manieren, opkomen voor jezelf en omgaan met pesten en plagen.

De middag vloog voorbij en we waren nog niet thuis of Jonah vroeg al of hij volgende week weer mag. Waar ik af en toe het idee had dat hij totaal niet oplette had ik eigenlijk beter moeten weten. Het feit dat hij niet altijd naar de pratende persoon kijkt wil niet zeggen dat hij de informatie niet opneemt. Ik ben heel benieuwd naar volgende week.

*de term probleemkind is de laatste tijd een veelgebruikte term die gebruikt wordt voor kinderen die volledig ontsporen, mijn definitie is dat het een kindje is dat een probleem heeft en extra zorg nodig heeft.

** bron: familieklas.nl