Hoe alles moest beginnen [recensie]

Thomas en Licia gaan als kinderen met elkaar het verzonnen leven aan, want het echte leven vertrouwen ze niet. Aan hun tijd samen komt abrupt een einde. Ze moeten elkaar loslaten, maar kunnen dat niet. We volgen Thomas en Licia daarna als twintigers, veertigers en zestigers. Zij blijven verbonden, ook als zij elkaar jaren niet zien. Toch zal het bijna een leven lang duren voordat Thomas begrijpt wat haar voorgoed veranderde. Hoe alles moest beginnen is een indrukwekkende roman over de liefde, de tijd, en de kracht van het verzinnen.

Recensie
Soms lees je van die boeken die je pas echt waardeert op moment dat je de laatste bladzijde hebt gelezen. Alsof de emotie en de sfeer die het verhaal met zich meebrengt pas ten volle tot je kunnen komen als het verhaal geheel afgerond is. De laatste roman van Thomas Verbogt, getiteld ‘Hoe alles moest beginnen’ is zo’n boek. De plot, handelend over de twee ‘jeugdvrienden’ (hoe dat precies ingevuld wordt blijft het hele boek lastig te definiëren) die elkaar een aantal maal in hun leven terugzien,  is niet de hoofdzaak. Zelfs het taalgebruik, dat overigens prachtig is, staat niet op de eerste plaats. Het meest intense aan dit boek is het gevoel dat het oproept.

Meanderend
Vooral in het begin is het verhaal vrij meanderend. De herinneringen van de hoofdpersoon, de jonge Thomas, vloeien geruisloos in elkaar over. Hoewel het boek is opgedeeld in vier delen, die gelijk staan aan de vier momenten in het leven van Thomas dat hij en Licia samen zijn, lijken ook de grenzen van de tijd soms vervaagd. Dat brengt met zich mee dat het voor de lezer even duurt voordat hij/zij zich echt in het verhaal kan nestelen.

Maar op het moment dat je je als lezer volledig aan het verhaal kan overgeven en je tot in de diepste zieleroerselen van Thomas komt is er geen terugweg.

Vooral wat in dit verhaal niet benoemd wordt spreekt. Dat wil zeggen, de dingen die niet worden uitgelegd geven een sterke sfeer aan het verhaal, zonder dat je als lezer mist dat het verder wordt verklaard. De gebeurtenissen die wel worden beschreven komen niet gewichtig en zwaar over, terwijl ze dat eigenlijk wel zijn.

Het bijzondere aan dit boek is dat het zo licht aanvoelt voor een verhaal dat aardig veel zware thema’s aanstipt. Juist door de lichtvoetige beschrijvingen grijpt het verhaal je voordat je er erg in hebt.

Je begrijpt het gevoel van Thomas als hij uitlegt dat hij het leven te vol vindt, het leven niet vertrouwt. Je begrijpt de fantasiewereld waarin Thomas en Licia als kinderen leven en waar ze zich als volwassenen niet van willen losmaken. Ook al zien ze elkaar na hun jeugd telkens maar zo kort, het moet zo zijn. En dat is het met dit boek, alles heeft zo moeten zijn. Het lijkt alsof het met geen enkele mogelijkheid op een andere manier verlopen zou kunnen zijn en toch is het verhaal niet gekunsteld. Wat mij betreft is dit een boek dat elke literatuurliefhebber eens gelezen moet hebben.

Hoe alles moest beginnen – Thomas Verbogt
Roman, hardcover, 238 pagina’s, Nieuw Amsterdam
Bestel ‘Hoe alles moest beginnen’ hier >>>>