Mag het een uurtje meer zijn? [persoonlijke blog]

Wanneer ik mijn kleine prinses in bed leg, zegt ze: “Waarom moet jij altijd werken, mama?” Ik kijk naar haar gezichtje, , grote blauwe vragende ogen, haar prachtige blonde haartjes. Ik blijf kijken, zonder te antwoorden. Ik heb er geen passend antwoord voor. Waarom moet ik eigenlijk altijd werken? “Omdat het december is, meisje”. Straks word alles rustiger, echt waar.

’s Avonds, na een lange avond werken, besluit ik te gaan “logeren” bij Jasmijn (4). Heel stilletjes pak ik mijn kussen en kruip ik bij haar in bed. Samen slapen we in haar bed. Niet dat ik lekker slaap, maar ik weet dat ik haar blij maak met mijn actie.  De volgende ochtend is ze enorm verrast, maar haar gezichtje betrekt direct als ik zeg dat ik ook vandaag weer de hele dag moet werken. Het logeerpartijtje had wel wat langer mogen duren.

Decembermaand, topdrukte, met weken van gemiddeld 60 uur, probeer ik een balans te vinden tussen mijn kinderen en mijn werk. Een onmogelijke opgave, denk ik weer iedere avond, als ik rondkijk in mijn huis. 17.00 uur eten, wordt 18.00. En we eten vaker makkelijk. De kinderen toch later in bed als dat hoort, iedere dag al dat speelgoed op de grond, was opgestapeld tot aan het plafond, bijna geen drinken meer in huis, en nog genoeg werk om de hele nacht mee te vullen. Ik ben in december een “waardeloze” moeder én huisvrouw.

Als mijn dochter bij ons wil spelen met een vriendje of vriendinnetje, kan het eigenlijk niet, althans ik kan geen koekjes met ze bakken of naar de speeltuin gaan. En als mijn zoontje graag buiten wil spelen moet ik hem teleurstellen, langer dan 15 minuten kan écht niet. “Sorry kids, mama moet werken” , “Nu even niet” , “Heel even wachten” en “Doe maar even zelfs” zijn zinnen die veelvuldig voorkomen op een dag. Hoe luxe het soms ook is, een bedrijf aan huis, het heeft in december ook wel eens wat nadelen, want de deur even dichttrekken, dat gaat gewoon niet lukken.

Ik zwijg dan nog maar even over boodschappenstress voor de feestdagen, dat leuke jurkje wat ik nog wilde kopen, de 2e verjaardag van mijn zoontje begin januari en schoonmaakpaniek voor alle visite die komt met deze dagen. Mèn, waarom zitter er maar 24 uur in een dag?

Maar tijdens de feestdagen ben ik vrij, gaan we lekker eten, lekker spelen.  Genieten van mijn prachtige kindjes. Leuke dingen doen en vooral niet werken. Mijn schuldgevoel weg poetsen, en me vervolgens bedenken dat het misschien allemaal best mee viel. En straks, in januari, wordt alles beter, echt waar!

Fijne feestdagen!