De veertienjarige Lorca kan urenlang door kookboeken bladeren, op zoek naar recepten voor haar moeder, die lange dagen maakt als chefkok. Ze schrijft zich in voor de kooklessen van de Iraaks-Joodse Victoria. Lorca hoopt er masgouf te leren bereiden, het lievelingsgerecht van haar moeder, in een laatste poging haar liefde te winnen en te voorkomen dat ze naar kostschool wordt gestuurd. Terwijl het ongelukkige meisje en de eenzame weduwe elkaar vinden in hun liefde voor de Iraakse keuken, beginnen ze te vermoeden dat ze misschien wel familie van elkaar zijn…
Recensie
Wat ben ik op het verkeerde been gezet door de tekst achterop het boek … Of heb ik gewoon niet goed gelezen? Hoe dan ook, ik verwachtte een boek in het genre Dolci Amore, maar dat was het dus echt niet.
Als de abrikozen bloeien kent twee hoofdpersonen: Lorca van veertien en Victoria die haar grootmoeder zou kunnen zijn. De verbindende schakel tussen hen, zonder dat zij het zelf weet, is de moeder van Lorca, die vroeger is afgestaan door haar ouders en is geadopteerd. Lorca doet haar uiterste best om de liefde van haar moeder te winnen.
Lorca is een kwetsbaar meisje, dat voortdurend zoekt naar bevestiging en die niet krijgt. Lorca automutileert zichzelf: ze veroorzaakt brand- en snijwonden bij zichzelf, om die te voelen om maar niet te voelen. Haar moeder is hiervan op de hoogte, maar weet er niet mee om te gaan en stort zich maar op haar drukke werk als chefkok van een goedlopend restaurant. Lorca bouwt heel voorzichtig een vriendschap op met Blot, een jongen die in een boekwinkel werkt, en met Victoria. Rode draad is de zoektocht naar het recept van masgouf, het recept dat Victoria kent.
Victoria is joods en is eind jaren ’40 met haar latere man Joseph naar Amerika gevlucht. Ik kende deze geschiedenis en de situatie van de joden in Irak niet. Een en ander wordt heel kort aangestipt in Als de abrikozen morgen bloeien en ik heb op internet meer informatie gezocht.
Begin jaren ’40 heeft de Irakese overheid de kant van het Duitse nazi-regime gekozen en kregen ook de Irakese joden met antisemitisme te maken. Al in 1941 vonden anti-joodse rellen plaats in Bagdad, de Fahrud. Toen in 1948 de staat Israël is gesticht, kwam een anti-zionistische beweging op gang en werd steun aan Israël gezien als misdaad. Veel joden hebben toen het land verlaten.
Terug naar het boek… Victoria werd zwanger, maar wilde het kindje niet houden. Tot groot verdriet van Joseph en met alle gevolgen voor hun relatie van dien. De spijt om het afstaan van de baby is een steeds grotere rol gaan spelen. Victoria en Joseph zijn een succesvol restaurant begonnen, waar de moeder van Lorca een keer die heerlijke masgouf heeft gegeten …
De hoofdstukken waarin Lorca en Victoria de hoofdrol spelen wisselen elkaar af. Het duurt een paar hoofdstukken voor je het verband goed kunt leggen (zeker als je zoals ik de beschrijving toch niet zo goed gelezen hebt …). En later vertelt ook Joseph af en toe zijn kant van het verhaal.
Als de abrikozen morgen bloeien is een boek dat ik, naarmate ik de hoofdpersonen beter leerde kennen, met steeds meer enthousiasme ben gaan lezen. Het begin las ik wat stroef, maar het werd beter en beter. Ik vond het bijzonder om te merken hoe ik me gaandeweg steeds beter in de drie vrouwen kon verplaatsen. En ik was blij met het verhaal van Joseph dat ook verteld werd.
Een mooi citaat uit het boek, tegelijkertijd een Arabisch gezegde, illustratief voor het verhaal en voor zowel Lorca als Victoria:
Er is een gezegde in het Arabisch: Bukra fil mish mish. ‘Als de abrikozen morgen bloeien.’ Of, in andere woorden, misschien morgen. Dat bleef ik maar denken. Morgen zou ik het doen, morgen.
Als de abrikozen morgen bloeien is uitgegeven door Orlando. Uitgeverij Orlando heeft het afgelopen voorjaar een doorstart gemaakt, na tijdelijk ondergebracht geweest te zijn in het fonds van Bruna. Ik vond al eerder dat Orlando bijzondere boeken uitgaf, zoals Britannia Road 22, De redding en De duivenhoudsters. Als de abrikozen morgen bloeien past uitstekend in dit rijtje.
En net zoals de andere genoemde titels, eindigt ook dit boek met een aantal vragen aan de auteur, Jessica Soffer, en leesclubvragen waarmee je nog eens wat verder aan het denken wordt gezet over het boek. Nog veel leuker is dat het boek eindigt met het recept van masgouf!
Ook leuk is dit stukje op de site van de uitgeverij: in de reacties staan allemaal recepten met abrikozen.
Zoals je aan de foto’s kunt zien, heb ik het boek als e-book gelezen. Het is echter, afhankelijk van je voorkeur, ook als ‘gewoon’ gedrukt boek verkrijgbaar.
Als de abrikozen morgen bloeien – Jessica Soffer
Roman, paperback, 336 pagina’s, Uitgeverij Orlando
Bestel dit boek hier >>>>
Als de abrikozen morgen bloeien – Jessica Soffer
Roman, ebook, 336 pagina’s, Uitgeverij Orlando
Bestel dit boek hier >>>>