Niet zo vanzelfsprekend – conclusies trekken [persoonlijke blog]

Een aantal maanden geleden bladerde ik door de culturele folder met voorstelling die dit jaar plaats zouden vinden in één van de theaters in onze stad. Aangezien wij het belangrijk vinden dat onze kinderen opgroeien met cultuur kies ik eens in de zoveel tijd iets uit dat leuk is, voor Syrah en mij, om naartoe te gaan. Aangezien ik mijn dochter niet alleen bekend wil maken met theater, maar ook met klassieke muziek was een combinatie van deze twee samen perfect.

Feest!
Begin oktober vond er een kindervoorstelling plaats van Het Gelders Orkest dat werd gemaakt naar een verhaal van de bekende kinderboekenschrijver Jacques Vriens. Het thema van de kinderboekenweek van dit jaar was Feest! Het Gelders Orkest maakte een eigen jubileumfeest met een spetterend kinderconcert. Jacques verhaal en de klanken van de instrumenten van de musici waren de rode draad in het programma*.

Spanning ten top
Vol spanning keek Syrah al wekenlang uit naar dit concert, een bekende van ons speelde namelijk ook mee, en op de dag zelf kon ze niet wachten om te vertrekken. Gelukkig voor haar was de voorstelling al om 11 uur ’s morgens en duurde dat wachten die zondag niet al te lang. Nadat we geplast hadden en (uiteraard) het kinderboekenweekboek voor dit jaar hadden gekocht zochten we twee leuke plaatsen uit aan de zijkant, dat achteraf perfect bleek te zijn, omdat we daar het beste zicht hadden.

Niet zo vanzelfsprekend
Syrah was aan het begin van de voorstelling wat aan het rondkijken en raakte al snel in gesprek met een man twee stoelen verderop. Ze vertelt hem enthousiast dat mama op stoel 1 zit en dat zij op stoel 2 zit. Dat de stoel tussen haar en de man stoel 3 is en dat hij dan op stoel 4 moet zitten. Nu ken ik mijn dochter al langer dan vandaag en vind ik die conclusie best wel knap. De man in kwestie keek er echter (terecht?!) van op en ik zag de vertwijfeling in zijn ogen. Al snel maakte hij een opmerking die erop wees dat het niet meer dan normaal was dat er doorgeteld was en ikzelf zou dat misschien ook wel denken in zijn geval. Het is ook heel logisch dat er doorgeteld wordt, maar juist de meest logische dingen zijn bij Syrah lang niet zo vanzelfsprekend.

Ademloos kijken
Zijn opmerking bleef nog een lange tijd in mijn hoofd hangen, hoewel Syrah en ik enorm genoten hebben van de voorstelling. Niet alleen het acteren was goed gedaan, maar ook de muzikale uitvoering was prachtig. Syrah heeft nogal wat moeite om haar aandacht ergens bij te houden en om stil te zijn tijdens een gebeuren, maar die zondagochtend in oktober heeft zij mij verbaasd. Van begin tot eind heeft ze vrijwel ademloos, maar vooral sprakeloos, gekeken naar wat er op het podium gebeurde. Om die reden kijk ik dan ook enorm uit naar de volgende voorstelling waar we samen (met haar oma) naartoe zullen gaan. Ik ben benieuwd wat voor spontaan gesprek ze dan weer begint, want hoewel sommige vanzelfsprekende dingen allemaal niet zo vanzelfsprekend voor haar zijn, is een gesprekje aanknopen dat wel.

*Bron: Het Gelders Orkest