TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
In de Week van de Borstvoeding hadden we een mooie winactie: je maakte kans op een Difrax BtoB borstkolf + luiertas ter waarde van € 229,00 of een van de andere mooie prijzen wanneer je je persoonlijke verhaal of tips over zwangerschap / bevalling / borstvoeding instuurde. Trotse Moeder Marieke was helaas één dag te laat met haar inzending om met de winactie mee te kunnen doen, maar gelukkig mochten we haar persoonlijke verhaal en mooie foto wel op de website plaatsen als gastblog. Dank je wel, Marieke!
Onderstaand bijzondere en persoonlijke verhaal is van Marieke:
Daar zat ik dan, vijf uur in de morgen, een hete zomernacht. Huilend op een stoel, kind op schoot, borsten met stromende melk, moe door slechts enkele uurtjes slaap, veel pijn door de kloven op mijn tepels en koortsig door de beginnende borstontsteking; een rode vlek vormt zich op mijn linkerborst. Mijn zoontje drinkt rustig en tevreden, ik betrap mezelf op een gelukzalig gevoel dat ik voel opkomen, en al het eerder genoemde wordt verzacht.
Ruim 19 maanden gaf ik borstvoeding aan mijn zoontje. Op verzoek, wanneer hij wilde, soms een beetje, vaak zo lang mogelijk. Ons momentje. Met een lastige start maar zo bijzonder. Al voordat ik zwanger was stond het voor mij vast dat ik mijn kindje op een natuurlijke manier zou willen voeden. Ik heb absoluut niks tegen poedermelk en alle argumenten daarvoor, maar het idee dat ontelbaar vrouwen mij voorgingen liet mij zonder twijfel. Ik las hét boek over de borstvoeding (Borstvoeding – Mark Broekhuijsen en Stefan Kleintjes) tijdens mijn zwangerschap en keek er met veel zin naar uit..
Tijdens de eerste week na de geboorte werd dat dromerige gevoel over de borstvoeding hevig verstoord door borstontstekingen, flinke stuwing, pijnlijke tepels met kloven, zeer weinig slaap, de pijn onder de douche wanneer de stralen water over mijn borsten stroomde, en het huilen wanneer mijn zoontje “aanhapte”. Het was pittig, maar stoppen wilde ik liever niet.
De voordelen (gezond, volledige voeding, afweerstoffen, gratis, altijd aanwezig, juiste temperatuur, en natuurlijk zelf snel kilo’s kwijt raken van de zwangerschap). Samen met de verloskundig, de kinderarts en hulp van andere moeders (ik ben in Spanje bevallen van mijn zoontje, daar kennen ze geen kraamhulp of lactatiedeskundige) zochten wij eigenlijk niet naar oplossingen, maar met name naar ervaringsverhalen, herkenning, lieve helpende woorden met dat het echt over zal gaan, dat ik en mijn jongetje beide moesten wennen en hij echt wel goed dronk en mijn melk “power” bezat vanwege het groei tempo van mijn zoon.
Na twee maanden verdween de pijn. Met veel plezier en liefde gaf ik overal de borst aan mijn zoontje. Met acht maanden besloot hij eens een broodkorstje en een stukje peer te proberen, pas met 10 maanden at hij echt wat mee. Hij groeide als kool, was nauwelijks ziek en een blij en tevreden kind. De momenten samen waren geweldig, wij sliepen samen, zo konden wij allebei een goede nacht maken, en kon hij drinken wanneer hij wilde.
Met 19 maanden voelde ik het zo genoeg was geweest. Hij dronk alleen nog om in slaap te komen. Ik zei tegen mijn zoontje “vanavond is de laatste avond aan de borst, en morgen ga je in je eigen bedje slapen”. Hij kroop een beetje snikkerig, maar mijn woorden accepterend tegen mij aan en viel in slaap. Sindsdien geen borstvoeding meer, en volledige nachten in eigen bed.
Een fijnere manier om deze bijzondere tijd af te sluiten had ik mij niet kunnen wensen.
