Het gebeurt helaas veel te weinig, maar als het een keertje rustig is in huis en ik heb geen enorme waslijst met dingen te doen, dan probeer ik even met Xavi wat lekkers te bakken. De ene keer een cake, de andere keer lekkere koekjes.
Alles start al met een gezellige voorbereiding, Xavi pakt alle bakbenodigdheden uit de kast en ik laat hem ondertussen een beetje nadenken over wat we allemaal nodig hebben. Soms komen er ook dingen op het aanrecht te staan waarvan ik heel benieuwd ben hoe we die kunnen gaan gebruiken , maar ach, misschien moet ik ook eens out of the box denken en wie weet hoe handig een onderzetter voor pannen is, of een deegroller bij het bakken van een cake.
Dan gaan we, nadat we de handjes heel goed gewassen hebben en we ons kookschort voor hebben gedaan, aan het werk. Lekker alle spullen bij elkaar doen en dan husselen, mixen, kloppen en noem maar op. Tussendoor uiteraard een klein beetje proeven, want ja dat doen alle chefkoks immers ook. En dan weer verder met mixen, vanille suiker erbij, eitje erdoor.
En als het dan helemaal naar ons zin is, gaan we het cakeblik vullen en dan gaan we het belangrijkste van het hele bakken doen. Nee, niet de cake in de oven zetten, alhoewel we dat uiteraard niet mogen vergeten, maar de beslagkom uitlikken..mmmm. Ja dat is toch wel het lekkerste en we kunnen daar echt allebei van genieten. Het voelt een beetje als een stiekem onderonsje, iets wat we als ons geheimpje houden, alhoewel de rest natuurlijk heel goed weet dat we dit doen.
Uiteindelijk, na iets meer dan een uurtje komt er dan een heerlijke cake uit de oven, waar de hele woonkamer van gaat ruiken en de tweeling bijna automatisch naartoe getrokken wordt zodra ze wakker worden. Iedereen mag dan zijn of haar eigen cakeje of koekje versieren en dan lekker smullen. Eigenlijk zou ik dit gewoon véél vaker moeten doen!!