TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Kasten zijn ideale plekken om even snel iets op te bergen: je stopt het er in en doet de deur dicht en het lijkt weer netjes… Inderdaad, lijkt. Want daar binnen in die kast is het alles behalve dat. Al lange tijd nam ik me voor de kledingkasten eens grondig onder handen te nemen. Gewoon omdat ik weet dat kostbare ruimte nu benut wordt voor kleding die ik nooit meer draag. En kinderen… die groeien als kool en dus stapelen de te kleine shirtjes, rokken en broeken zich ook in rap tempo op.
Een simpel klusje, maar wel eentje die ik steeds maar weer uitstelde. Want altijd wel een excuus te vinden in de vorm van geen tijd, geen zin of ik moet zo weg en dus kan ik er maar beter niet aan beginnen…
Meer kastruimte staat al tijden op mijn wensenlijstje, dus toen ik de perfecte kast tegen kwam, heb ik die dan maar ook gekocht. Fijn, een paar dagen wachten en dan komt mijn nieuwe kast. Blij thuisgekomen bedenk ik me dat ik er nu echt niet meer onder uit kom… Die kasten uitmesten kan ik niet langer uitstellen. De oude kasten moeten namelijk eerst verwijderd worden om plaats te kunnen maken voor mijn nieuwe exemplaren. Maar wie maakt mij wat? Ik ben in een opperbeste stemming omdat ik nog vol ben van mijn nieuwe aankoop. Vol goede moed ga ik dus aan de slag.
Ik gooi de deur van mijn kast open en haal een stapel kleding er uit. “Oh, wat ligt daar achter dan? Nog meer hemdjes? Had ik die dan nog niet weggedaan?” Ehh, nee dus. Letterlijk een gevalletje van uit het oog, uit het hart… of beter gezegd, uit mijn geheugen. Tijdens het leeghalen van de kasten verbaas ik mij over de hoeveelheid kleding die er uit de kast komt. Kleding die een vorige eliminatieronde tenauwernood hadden overleeft. Je kent het vast wel; kleding die ooit favoriet was en die je eigenlijk nooit meer draagt, maar toch kun je er geen afstand van doen. Nooit meer gedragen, dat snap je natuurlijk al.
Dit keer ben ik minder genadig: het gaat toch echt weg. De stapel met kledingstukken die weg kunnen groeit gestaag en als ik al mijn kleding heb gecontroleerd besluit ik maar direct door te lopen naar de kledingkast van mijn dochter. Ook daar ligt er al snel een hoop kleding op de grond.
Ik ben blij als ik bij de laatste kledingstuk ben aanbeland. Vermoeid pak ik de kledingberg op en bedenk wat ik daar mee moet. Ik bedenk dat ik laatst ergens een goed initiatief had gezien en loop naar mijn bureau… Waar ligt dat briefje? Ahh… daar is het!
Packmee Nederland, een goed initiatief waar je kleding gratis (antwoordnummer) naar toe kunt sturen in een grote stevige doos. Minimaal 50 % van de opbrengst gaat naar het goede doel: namelijk naar Kinderpostzegels en Kika.
Dus ik haal en verhuisdoos op bij de kringloop, stop daar alle kleding in en plak de overvolle doos dicht. Labeltje er op en naar het postkantoor! Wie niet wil sjouwen met een doos vol kleding, kan overigens ook gewoon wachten tot de postbezorger met een pakketje voor de deur staat. Dan kun je het pakketje zo aan de bezorger van PostNL meegeven, die dan zorgt dat het pakket op het distributiecentra terecht komt.
Mocht je geïnspireerd raken en ook je (kleding)kasten gaan uitmesten, vergeet dan niet even een kijkje te nemen op Packmee, zodat je weet waar al jouw bruikbare textiel heen kan!
