Na het verschijnen van Je mag me altijd bellen vroegen mensen Karin Kuiper vaak: Hoe gaat het nu met de kinderen? Hoe gaan zij om met de dood van hun vader? Een vraag die niet eenvoudig te beantwoorden is. Net als volwassenen rouwen kinderen om het verlies van iemand die hun lief was, maar zij gaan op geheel eigen wijze om met de complexe gevoelens en emoties die ze tegenkomen. Dit boek laat zien hoe je kinderen in dit proces kunt begeleiden en ondersteunen.
Tranenpotjes en geluksarmbanden schreef zij samen met haar drie kinderen. In verhalen, gesprekken, anekdoten en tekeningen geeft het een persoonlijk en hoopgevend beeld van hoe je kinderen – soms met wat extra hulp van buiten – kunt helpen hun eigen weg te vinden en zich aan te passen aan het leven zonder de lijfelijk aanwezige dierbare.
Recensie
Een mooie bundel met verhalen over het missen van een dierbare. Hoe leef je verder na het overlijden van je partner en hoe gaat het met de kinderen die hun papa of mama voor altijd moeten missen? Stukjes waar je hoop en steun in kunt vinden. Een gevoel dat je er niet alleen voor staat. Geschreven door Karin Kuiper, maar ook door haar drie kinderen die op jonge leeftijd hun vader al moesten missen. Ontroerend vind ik om te lezen dat de oudste destijds zes was. Haar moeder dacht dat zij wel oud genoeg was om te begrijpen dat papa nooit meer terug kwam, maar nu vertelt juist zij dat ze dacht dat haar vader voor een paar dagen weg was. Dat het voor een zesjarige heel gewoon is om te denken dat papa die dood is, vanzelf wel weer opeens in de woonkamer staat.
Door de verhalen van de kinderen merk je maar weer eens dat zij heel anders met dingen om gaan dan wij volwassenen. Niet alleen beleven zij de emoties heel anders dan wij dat doen, ook switchen zij makkelijker van het één naar het ander. Het lijkt vaak vanzelfsprekender voor kinderen dat het leven doorgaat, dan dat het voor volwassenen is.
Tranenpotjes en geluksarmbanden is een liefdevol boek over rouwverwerking. De verschillen tussen volwassenen en kinderen hierin worden duidelijk gemaakt. Het is absoluut ontroerend om te lezen, maar is ook een praktisch hulpmiddel voor lotgenoten, vriendjes, vriendinnetjes en omstanders. Woorden schieten vaak te kort en als omstander krijg je zo meer grip op de situatie, zeker als er kinderen in het spel zijn. De wil om te helpen, de ander bij te staan is er wel, maar soms weten we gewoon niet hoe. Dit boek ontroert je en is iets waar je kracht uit kan putten.
Tranenpotjes en geluksarmbanden – Karin Kuiper
Rouwverwerking, paperback, 192 pagina’s, Terra Lannoo
Bestel dit boek hier via Bol.com>>>