Plons!

Het leek mij wel een leuk Vaderdag cadeautje: “Voor het eerst zwemmen met je dochter” zette ik op het kaartje, om vervolgens een zwempakje voor ons kleine meid te scoren! Het kaartje had ik zo geregeld, het zwempakje was een groter drama. Maatje 50 was moeilijk te vinden, zelfs de “grotere” babyzaken hadden pas de mogelijkheid vanaf 62.  Stad en land afgelopen zonder succes. Uiteindelijk bood marktplaats mij de oplossing. Een schattig roze pakje.  Ook zwemluiers zijn niet echt gemakkelijk te vinden voor een kleintje. Maatje xs is maar bij één drogist te vinden in de buurt. Uiteindelijk hebben we ook dit kunnen vinden, op naar vaderdag!

Papa was zichtbaar blij met zijn cadeau en zo reden we op zondag morgen richting zwembad met onze – op dat moment 5 weken oude- dochter. Met net een keizersnede achter de rug had ik het misschien tot iets onderschat. Het aantrekken van zwemkleding van mij en eveneens bij ons kleine poppetje maakte mij maar ook mijn dochter moe! En we moesten nog gaan zwemmen!

En ook tal van vragen van -voor ons-  onbekende mensen over hoe oud ze was, wat haar geslacht was -“Hallo ze heeft een ROZE zwempakje aan!” – en wat haar naam was, kwamen op dat moment een beetje op me af. Hartstikke leuk bedoeld natuurlijk!

Papa niet hoor, die liep trots -het stond nog net  niet op zijn voorhoofd- rond met z’n prinsesje. Ze leek wel simba van de leeuwenkoning die trots door zijn vader in de lucht gehouden werd om te laten zien aan het volk. Maar het was een “gewone” baby van een paar weken oud!

Uiteindelijk maakte we de lang verwachte plons, en zagen we waar het allemaal voor deden. Het genieten van deze kleine baby. Heerlijk om te zien! Maar ja het advies met zo’n kleintje was 15 minuten. Dus na de nodige foto’s -leuk voor later!- was de tijd weer om en konden we wéér diverse vragen beantwoorden, aankleden en nóg vermoeider zijn. Maar wél heel tevreden in de auto stappen!

Omdat kleine Jasmijn zo geniet van water wilde we dit toch vaker doen. Het babyzwemmen zou hiervoor een optie zijn, maar tegelijkertijd een verplichting. Omdat wij vaak veel met onze zaak bezig zijn, zag ik dit niet zitten. Ik wilde gaan wanneer het uitkwam zowel voor mij als voor onze dochter. Daarnaast zag ik mijzelf niet tussen tien ander moeders liedjes zingen. Dat is gewoon niet zo mijn ding zeg maar.

En zo gaan we -bijna- iedere maandag avond zwemmen. Het is heerlijk rustig, zodat mama aan haar “mamabuik“kan werken, en jasmijn rond drijft in haar -nog steeds té grote- zwemband. Ze vind water hartstikke leuk. Het advies was om haar regelmatig even onderwater te nemen. Zo raakt ze vertrouwd met het water. Ik vond dit griezeliger dan het meisje zelf, maar het gaat hartstikke goed – zegt nu een héle trotse moeder!-

Babyzwemmen? Het is geweldig