Ik ben van mening dat je goede boeken van goede schrijver herkent aan hun (originele en integrerende) titel en de eerste zin. Nu draagt de nieuwe roman van Markus Zusak, inmiddels internationaal gevierd schrijver door zijn eerdere verfilmde roman ‘De boekendief’, de titel “De bruggenbouwer” en dat vind ik een mooie boektitel (hoewel vrij vertaald van de oorspronkelijke titel “The bridge of Clay“. Maar de begin zin in ontegenzeggelijk prachtig: “In den beginne waren er een moordenaar, een muilezel en een jongen, maar dit is niet het begin ….“. Dat wordt dus 570 pagina’s genieten dus.
Inhoud
“In de perfecte chaos van een huis zonder volwassenen, voeden vijf broers elkaar op volgens hun eigen regels. Hun moeder is gestorven, hun vader is gevlucht. Terwijl de Dunbar jongens met elkaar vechten, samen lachen en samen hun verdriet verwerken, probeert Matthew als oudste de rol van zijn ouders over te nemen. Tot Michael, hun vader, op een dag plotseling weer binnenstapt met een verrassend verzoek. Slechts één van hen accepteert en besluit met hem mee te gaan. Het is Clay, de vierde zoon, getormenteerd door een lang begraven geheim.”