Rust in uitvoering [boekrecensie]

‘Rust in uitvoering’ van Alex Pang is een pleidooi om meer rust te nemen. Meer rust is slim! Overwerken is het nieuwe normaal, rusten doe je wanneer het werk af is – maar het werk is nooit af. Door meer en doelbewust te rusten verhoog je je productiviteit, je krijgt meer energie, een scherpere blik, en vooral een beter leven.

‘Rust in uitvoering‘ laat zien hoe je dat doet, gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Welke ontspanning levert je het meeste op? Slaap? Vakantie? Alex Pang levert overtuigend bewijs dat je meer en anders moet rusten om werkelijk meer voor elkaar te krijgen. Vol met tips om je persoonlijke effectiviteit te vergroten.

Let op: deze boekrecensie bevat spoilers!
‘Wat is rust nu eigenlijk?’ vroeg ik me af, al ver voordat ik aan dit boek begon. Ik probeer altijd veel taken in te weinig tijd te stoppen en vroeg of laat komt dat moment dat ik teveel heb gedaan en noodzakelijk moet rusten. Het mag duidelijk zijn dat dat niet handig is en ik hoopte het antwoord, of beter nog de oplossing, te vinden in dit boek, Rust in uitvoering – meer voor elkaar krijgen door minder te werken.

“Rust is niet iets wat de wereld aan ons geeft. […] Als je rust wilt, moet je rust nemen.”

In de inleiding twee onderwerpen: als eerste het probleem van rust waarin je leest dat wanneer je rust en je gedachten laat afdwalen je hersenen bijna net zo actief zijn als wanneer we ons op een probleem concentreren; en als tweede de wetenschap van rust met daarin onder ander het fenomeen mind-wandering, een niet aan een taak gerelateerd denken.

Er zijn vier grote inzichten waarop Alex Pang zijn manier van denken over rust baseert en die als referentiepunten fungeren bij zijn onderzoek naar de wetenschap achter rust.

1. Werk en rust zijn partners.
2. Rust is actief.
3. Rust is een vaardigheid.
4. Bewuste rust stimuleert en ondersteunt je creativiteit.

Het boek valt wat mij betreft wel in de categorie wetenschap, maar is wel op een heel toegankelijke, leuke, manier geschreven om op die manier te leren over het brein en waarom rust zo ontzettend belangrijk is. En zo kwam ik erachter dat het feit dat ik altijd maar blijf denken aan vraagstukken (of scenes voor mijn boek) helemaal niet zo erg is en dat ik er zelf ook niets aan kan doen, als in schuld hebben. Zo werkt het brein bij mij (als creatieveling) nu eenmaal.

Deel I: Het stimuleren van creativiteit met daarin de onderwerpen: vier uren, ochtendroutine, wandelen, korte slaapjes, stoppen en slapen.

De auteur geeft een prachtig vergelijk tussen Charles Darwin en John Lubbock (beiden wetenschappers). De een (Darwin) werkte vergeleken met deze tijd heel weinig, maar publiceerde toch zeer veel werken. Hij leefde vrij relaxed, wandelde veel, deed experimenten en stopte aan het einde van de middag met werken om tijd door te brengen met zijn gezin. Darwin was zich zeer bewust van zijn tijd en ging er alles behalve onzorgvuldig mee om, hij deelde zijn werkdagen in op basis van 3 blokjes van 90 minuten.

De ander (Lubbock) werkte aanzienlijk meer en verdeelde zijn dagen in blokken van een half uur (en kon ook zeer makkelijk schakelen tussen verschillende taken) en lijkt in eerste instantie op de “werkende man” van tegenwoordig, door alles wat hij allemaal deed, maar rust was ook voor hem zeer belangrijk. Zo bedacht hij De Britse bank holidays en beperkte hij de werkweek voor mensen onder de 18 jaar tot 72 (!) uur. Hij werkte echter niet alleen, maar bracht ook urenlang per dag door op het cricketveld en later de golfbaan.

Niet alleen zij, ook andere auteurs, wetenschappers, studenten en sportmensen “leven” volgend dit principe van vier uur per dag intensief bezig zijn.

“Zelfs ambitieuze jonge studenten op een van ’s werelds beste scholen die zich voorbereiden op een werkveld waarvan bekend is dat het zeer competitief is, kunnen niet langer dan vier uur geconcentreerde, serieuze inspanning per dag volhouden.”

Op pagina 104 realiseerde ik me dat het boek van een prachtig smetteloos ‘wit’ naslagwerk was veranderd in een chaotisch half wit/half roze boekwerk boordevol oranje pijlen. Het was het deel waarin de auteur schrijft over een ochtendritueel van vroeg opstaan en daarna rusten. Een tactiek die ik na de zomervakantie ga uitproberen.

In dit deel ook een heel hoofdstuk over het belang van wandelen, hij schrijft over het effect ervan op het brein en benoemt allerlei wetenschappelijke onderzoeken, maar ook over het belang van korte slaapjes.
Winston Churchill beschouwde zijn middagdutjes als essentieel voor het in stand houden van zijn geestelijke evenwicht, het aanvullen van zijn energie en om zijn gemoedstoestand een oppepper te geven. Ook John F. Kennedy deed dutjes, evenals zijn opvolger Lyndon Johnson. Je leest in dit boek dus ook allerlei weetjes over hoe uitvinders, wetenschappers, schrijvers en kunstenaars tot bepaalde ideeën/doorbraken kwamen.

Deel II: Het in stand houden van creativiteit met de daarin de onderwerpen: herstel, lichaamsbeweging, diepgaand spel en sabbatical.

In dit tweede deel lees je over herstel, daarbij kun je onder andere denken aan vakanties. In het hoofdstuk over beweging wordt er veel geschreven over sporten in combinatie met werken en academische opleidingen, maar wordt ook uitgelegd waarom het goed voor je hersenen is. Daarnaast kun je ook lezen waarom sporten je wel energie geeft (voor een denk opdracht bijvoorbeeld) wanneer je dit gewend bent te doen, maar je niet helpt wanneer je eigenlijk een bankhanger bent.

Het hoofdstuk van diepgaand spel gaat er voornamelijk over dat je werk en hobby afwisselend en op die manier een goed evenwicht bewerkstelligd.

“Creatieve en productieve mensen die activiteiten die ze naast hun werk doen, zien als een uitdrukkingsvorm van dezelfde interesse die ze in hun professionele leven hebben, kunnen daarmee een brug bouwen tussen hun werkleven en rust. Hierdoor kunnen ze deze activiteiten tot diepgaand spel maken.”

Sabbatical is een onderwerp waar ik persoonlijk weinig heb. Ik heb geen baan buitenshuis en voor het werk dat ik doe wil ik geen sabbatical. Het huishouden en het gezin gaat niet gebeuren zonder mij dus daarvoor zit een sabbatical er helaas niet in. Toch kan dit een zeer interessant onderwerp voor je zijn wanneer er over denkt om een tijdje vrijaf te nemen. In dit hoofdstuk het verhaal van ontwerper Stefan Sagmeister die elke zeven jaar een jaar lang stopt met werken en op die manier al heel erg veel successen heeft geboekt waaronder twee Grammy’s en de National Design Award.

Aan het einde van het boek staat nog een slotwoord, een dankwoord en een bibliografisch essay.

Recensie:
Dit boek is een geschenk uit de hemel voor de schrijver in mij! Waar ik dacht aan stoppen in verband met tijdgebrek las ik dat de meeste schrijvers (en dus ook de grootsten der aarde) “maar” vier uur per dag werken aan hun boek. Een enorme opluchting.

Als ik zou zeggen dat dit boek een vrijbrief is om niets te doen zou ik het zeer ernstig tekort doen, maar door het lezen van dit boek realiseer ik me eens temeer hoe belangrijk rust is en hoe het in je voordeel kan werken om te rusten.

Rust in uitvoering – meer voor elkaar krijgen door minder te werken– Alex Soojung-Kim Pang
Paperback, 352 pagina’s, uitgeverij Kosmos
Bestel dit boek hier >>>>