Opa en Oma Oelewapper en het raadsel van de verdwenen onderbroeken

Jetje en Joep logeren bij opa en oma Oelewapper in het bejaardentehuis. Het is best gezellig, maar wat is er toch aan de hand? Er verdwijnen steeds allemaal onderbroeken… Jetje en Joep bedenken een list om de onderbroekendief op heterdaad te betrappen. Tot grote verrassing van iedereen! Niemand van het hele bejaardentehuis had ooit kunnen bedenken dat dít de dief zou zijn.

Recensie
De titel van het eerste hoofdstuk “Huize de laatste loodjes” maakt mij meteen al aan het lachen en zet ook gelijk de toon voor de rest van het boek ‘Opa en Oma en het raadsel van de verdwenen onderbroeken‘. Dit prentenboek bevat humor voor de kinderen die worden voorgelezen, maar de verteller zal ook regelmatig moeten lachen. Voor mijn kinderen is alleen de titel al reden genoeg om te lachen, ‘een boek over onderbroeken’ dat willen ze maar wat graag horen.

Het verhaal gaat over Joep en Jetje die bij Opa en Oma Oelewapper logeren. Deze zijn net in een bejaardentehuis komen wonen. De directrice van Huize de laatste loodjes (zo heet het bejaardentehuis) is een nogal kattig type. Tijdens de rondleiding in het bejaardentehuis laat ze alle ruimtes aan Opa, Oma en Joep en Jetje zien. Maar er is één ruimte waar ze niet naar binnen mogen, de directrice benadrukt dat die deur ten alle tijde dicht moet blijven!

Als opa en oma druk bezig zijn met het inrichten van hun kamer zien Joep en Jetje dat er een briefje onder de deur door word geschoven. ‘Onderbroeken alarm! Beste bewoners , let vooral goed op uw onderbroeken!’ staat er opgeschreven. Hier snappen ze niks van. Maar als ze later beneden in de grote zaal zitten merken ze al snel dat iedereen het over het grote aantal gestolen onderbroeken heeft. Mevrouw de Vries is er al zeven kwijt! Joep en Jetje willen er achter komen wie de onderbroekendief is. Ze bedenken een plannetje.

s’ Avonds verstoppen ze zich achter de bank en al snel zien ze iemand binnen komen die naar de kledingkast van opa en oma sluipt. Als de dief weer weg is gaan ze er snel achteraan, maar deze verdwijnt achter de deur van de kamer waar ze beslist niet naar binnen mochten gaan van de directrice. Samen met opa en oma gaan ze toch naar binnen… Ze zien de directrice zitten, die zit achter een naaimachine en om haar heen liggen allemaal onderbroeken!

Wie had dat gedacht! De kattige directrice is de onderbroekendief! De directrice zit huilend achter de naaimachine. Ze vertelt over de droom die ze vroeger altijd had om naaister te worden. Iedereen lachte haar altijd uit als ze zei dat ze later onderbroeken wou versieren. Van haar vader moest ze dan ook meteen na haar schooltijd in het bejaardentehuis gaan werken. Joep en jetje krijgen nu toch wel wat medelijden met de directrice. Joep bedenkt een fantastisch plan!

De volgende dag gaat alles helemaal anders in het bejaardentehuis. Opa en oma en Joep en Jetje zijn al vroeg opgestaan en zijn druk aan de slag om de tafels in de eetzaal te dekken voor het ontbijt. Oma bakt heerlijke broodjes en zorgt voor koffie en thee. Als de andere mensen in de eetzaal komen snappen ze er niks van. Oma legt uit dat de directrice iets belangrijks moet doen en dat daarom iedereen even moet helpen met het ontbijt. Iedereen helpt mee en ook de rest van de dag steekt iedereen een handje uit om het nog leuker in het bejaardenhuis te maken. S’ avonds is er de wekelijkse bingo, maar dit keer is het een hele speciale bingo.. ‘Onderbroekenbingo!’

Dat is één van mijn gestolen onderbroeken zegt mevrouw de Vries als ze bingo heeft, maar wat is ermee gebeurt? Hij is zo mooi geworden. Iedereen krijgt zijn eigen onderbroeken weer terug en alle mensen zijn dolblij. Hun onderbroeken zijn namelijk wel tien keer zo mooi geworden. Als Joep en jetje uitleggen dat de directrice de onderbroeken heeft gestolen omdat ze die zo graag mooi wilde maken, begint iedereen te klappen. Vanaf die dag helpt iedereen mee in het bejaardentehuis, zodat de directrice elke dag een paar uur onderbroeken kan versieren. Leuk hé!

Gelachen hebben we zeker om dit prentenboek! Mijn kinderen vonden het ook wel een beetje zielig voor de directrice dat ze van haar vader in het bejaardentehuis moest werken terwijl ze liever onderbroeken wilde versieren. Heerlijk hoe ze helemaal opgaan in dit prentenboek.
Zoals ik gewend ben met de boeken van Marianne Busser & Ron Schröder is ook dit weer een heerlijk boek om voor te lezen!

Opa en Oma Oelewapper en het geheim van de verdwenen onderbroeken – Marianne Busser en Ron Schröder
Prentenboek, hardcover, 32 pagina’s, Overamstel uitgevers
Bestel dit boek hier >>>>