Oma en Fien hebben een bijzondere band; ze eten samen taartjes, verkleden zich en spelen het liefst ‘ indiaantje’. Maar op een dag kan oma de weg naar huis niet meer vinden. Ze heeft dementie, en de dokter kan niets voor oma doen. Voor Fien is het niet makkelijk dat oma nu niet meer alleen op haar mag passen en soms vreemd doet. En waarom moet ze ergens anders wonen? Mama probeert het zo goed als ze kan uit te leggen.
Recensie
Ik kruip met mijn kinderen op de bank en vertel dat ik ze een boekje ga voorlezen. Xavi leest de titel en moet gelijk lachen…huh, oma’s hoofd is versleten?, vraagt hij. Ik vertel hem dat het gaat over een oma die een hoofd heeft die al oud is en die niet meer alles kan en dat je soms dingen beter kunt maken en dat dit soms niet meer kan. Kom, we gaan eerst het boekje lezen, dan begrijp je het vast beter, zeg ik, als ik zie dat hij een beetje wazig naar mij zit te staren.
We lezen het verhaal over Fien en haar oma en het is een mooi en ontroerend verhaal over een vrouw die langzaamaan steeds zieker in haar hoofd wordt en daardoor niet meer thuis kan blijven wonen. Ik word er eerlijk gezegd zelf een beetje emotioneel van, maar het is wel mooi beschreven en voor kinderen die in deze situatie zitten heel goed te begrijpen.
Xavi vindt het ook een mooi verhaal en vraagt zich af of zijn oma’s dit ook krijgen. Ga maar heel veel met ze spelen en lekker van elkaar genieten, zeg ik tegen hem. En pas maar op, dat je niet te druk met stoeien anders is jouw hoofd straks ook versleten….en snel pak ik hem om een dikke knuffel te geven en daarna de kieteldood!
Het boek is geschreven door Marieke van Ditshuizen, die ook zelf de illustraties heeft verzorgd. Duidelijke, speelse tekeningen die heel helder het verhaal uitbeelden. Achterin het boek zit nog ruimte waar de kinderen tekstjes over hun oma kunnen zetten en waar ze een fotootje kunnen plakken, zodat ze dit mooi kunnen herinneren. Dat gaan we binnenkort maar eens doen samen!