Het onhandige kind

Een achtjarig meisje wordt vermist. Bij het horen van het amber alert weet haar vroegere lerares meteen dat ze dood is. Ze herinnert zich Diana nog goed, het meisje dat stelselmatig door haar ouders werd mishandeld. Steeds werden de verdenkingen gesust door de uiterst geloofwaardige ouders met logisch klinkende verhalen, en door de ingestudeerde verklaringen van het kind zelf. Iedereen die het meisje heeft gekend doet verslag. Zelf heeft ze slechts een stem in het politierapport.

Recensie
Helaas komen excessen regelmatig in het nieuws: kinderen die gedood zijn door (een van de) ouders. Hulpverlening krijgt vaak de schuld van de mensen die zo’n verhaal lezen. De situatie staat in veel gevallen niet op zichzelf, er gaan veelal jaren van mishandeling, misbruik, verwaarlozing aan vooraf. Onlangs was er een uitzending van De Monitor waarin weer duidelijk werd hoe moeilijk het is, of wordt gemaakt, om de juiste hulp te bieden. Kijk maar eens naar dit artikel >>>>

En dit is het nieuws wat ons bereikt. Een ieder kan aanvoelen dat het slechts het topje van de ijsberg is. Vorig jaar werd er geschokt gereageerd toen bekend werd dat Nederland uit de top 10 van landen met beste kinderrechten verdwenen was (Nederland staat nu op plaats 13).

Gegevens uit het meest recente grote onderzoek, gedaan door TNO en de Leiden Universiteit, geven een schatting van 120.000 mishandelde kinderen in de leeftijd van 0-17 jaar in Nederland. Onder kindermishandeling wordt in dit rapport verstaan:  alle (psychische of fysieke) verwaarlozing en geweldpleging tegen kinderen en jeugdigen door of vanwege hun ouders of andere verzorgers. Er waren ongeveer 3,5 miljoen kinderen in Nederland (0-17 jaar) ten tijde van het onderzoek wat betekent dat het aantal mishandelde kinderen in Nederland geschat wordt op ongeveer 1 op de 30 kinderen. Een gemiddelde klas telt ongeveer 30 kinderen…..

Alexandre Seurat las in de media over een meisje van 8 jaar, wat door de ouders als vermist (“ontvoerd”) was opgegeven en gedood bleek te zijn na jarenlange mishandeling en verwaarlozing. Hij schreef naar aanleiding van dit verhaal, over Marina Sabatier,  het boek Het onhandige kind.

In dit boek laat hij mensen uit de directe omgeving van het meisje (in het boek wordt ze Diana genoemd) aan het woord: onderwijzer, schoolhoofd, tante, grootmoeder, broertje, arts, politiemensen, jeugdzorgmedewerkers. Door die verschillende stukjes verhaal wordt het grote, schrijnende geheel op een zeer indringende manier verteld.

Het onhandige kind is een boek wat je in één adem uitleest en wat daarna nog maandenlang door je hoofd zal blijven spelen. En terecht: wat een indringende manier om een dergelijk schrijnende gebeurtenis te beschrijven. De onmacht van mensen om een mishandeld en verwaarloosd kind heen is voelbaar. Het tekort schieten, niet zozeer van mensen, maar van mogelijkheden om een kindje te helpen wat het nodig heeft.

Het heeft mij verdoofd en verdrietig achtergelaten, het van zo dichtbij te voelen door de manier waarop Alexandre Seurat het heeft verteld. En ik realiseer me: ik stond er niet dichtbij en Diana is niet het enige kind. Er zijn dus talloze mensen die zich nog veel machtelozer, bozer en verdrietiger voelen dan ik en er zijn nog veel meer kinderen zoals Diana, die door de mensen die het dichtst bij hen staan, het grootst mogelijke leed wordt aangedaan. Vreselijk.

Het boek, Het onhandige kind, krijgt van mij de maximale score van 5 sterren. De manier waarop het geschreven is, maakt dat het verhaal keihard binnenkomt. Een verhaal als dit, heeft geen extra drama nodig, geen extra verhaallijnen, de feiten zijn voldoende.

Het onhandige kind is een boek wat iedereen zou moeten lezen en wat aan het denken zou moeten zetten over hoe je, als samenleving, een kind waarbij je mishandeling, misbruik of verwaarlozing vermoedt, kunt helpen. En wat je als individu kunt betekenen voor zo’n kindje, binnen de kaders die de wet ons voorschrijft. En misschien helpt het ook de vele mensen die machteloos waren om begrip te krijgen voor hun onmacht.

Het onhandige kind – Alexandre Seurat
Hardcover, 144 pagina’s, uitgeverij Atlas Contact
Bestel dit boek hier >>>>