TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
In Vreemde vogels haken van Kerry Lord staan haakpatronen van werelds bekendste vogelsoorten. De 40 verschillende vogels kun je stapsgewijs haken met de duidelijke beschrijvingen. Daarnaast vind je uitleg hoe je de knuffels in elkaar zet en informatie over het haken met diverse haakgarens. Van roodborstje, charmante flamingo tot papegaaiduiker met opvliegend karakter.
Recensie
Haken, en tegenwoordig ook breien, is voor mij mijn ultieme ontspanningsmoment aan het einde van de dag of in het weekend. Het mooie is dat ik ondertussen ook een goed gesprek kan voeren of televisie kan kijken en niemand er last van heeft. Nou ja, hooguit hebben mijn huisgenoten last van steeds meer bolletjes garen of steeds meer creaties in huis …
Vreemde vogels haken onderscheidt zich van veel andere haakboeken door het onderliggende concept. Iedere vogel bestaat uit een aantal basisonderdelen: kop, lichaam, poten, snavel en vleugels. Door deze basisonderdelen en een specifieke manier te combineren krijg je een van de veertig vogels in het boek. Wat biedt dit veel mogelijkheden voor je eigen creativiteit, want je kan zelf naar hartenlust onderdelen combineren en tot andere nieuwe en eigen vogels komen.
Er zijn zes soorten poten: peddelpoten, zwempoten, klimpoten, grijppoten, zitpoten en waggelpoten. Er zijn vijf soorten vleugels: vliegvleugels, stijgvleugels, zwemvleugels, fladdervleugels en siervleugels. De keerzijde van al die basisonderdelen is wel dat de vogels daardoor uiteindelijk wel allemaal op elkaar lijken en niet altijd even realistisch zijn. Maar is dat erg? Vind ik niet.
Vreemde vogels haken is ingedeeld in drie moeilijkheidsniveaus en bij ieder niveau horen ongeveer evenveel vogels. Niveau 1 vraagt slechts basiskennis en kent een eenvoudige kleurwissel. Niveau 2 gebruikt een wat lastiger steek, de lussteek, en niveau 3 werkt met pittige kleurwisselingen. De beschrijvingen zijn prima te volgen, ook bij niveau drie. Overigens staan er geen diagrammen in het boek, uitsluitend uitgeschreven patronen.
Persoonlijk vind ik dat het haken van de poten, en vooral de voeten (klauwen?) best priegelig werk is, ook voor een ervaren haakster dus 😉 Maar met voldoende geduld lukt het wel.
Er staan veel foto’s in Vreemde vogels haken, zodat je goed kunt zien hoe de vogel bedoeld is. Achterin Vreemde vogels haken staan allerlei tips en adviezen. De gebruikte steken worden uitgelegd, zowel met foto’s als het beschrijvingen. Er is een toelichting opgenomen hoe je de vogels in elkaar kunt zetten, ook met schematische tekeningetjes erbij. Er worden tips gegeven hoe je vogel een eigen persoonlijkheid te geven, bijvoorbeeld met de ogen of de staartveren.
Qua opzet van het boek, met een beperkt aantal basisvormen aan het begin, klopt het helemaal dat deze toelichting verzameld aan het eind staat en niet bij ieder vogel. Je zou anders voortdurend dezelfde informatie herhalen. Toch vind het persoonlijk prettiger als alle patrooninformatie van een dier bij elkaar staat en ik niet voortdurend door het boek heen en weer hoef te bladeren.
In het begin staat een uitleg over het effect van het garen op je uiteindelijke resultaat. Hoe dikker je garen, hoe groter je vogel. Logisch, maar de foto met vier uilen is een goede illustratie.
Vreemde vogels haken is absoluut een boek dat de moeite waard is en ik ben ook blij dat ik het heb mogen toevoegen aan mijn verzameling haakboeken. Er staat veel patronen in, ze zijn duidelijk beschreven en bieden heel veel mogelijkheden voor variatie en creativiteit. De indeling in niveaus vind ik heel sympathiek, maar de beschrijving waarin gesproken wordt over ‘ingewikkelde afsplitstechnieken’ maakt dat mij als ervaren haakster ook de moed in de schoenen zakte. Niets van aantrekken en gewoon beginnen zou ik zeggen.
Ik wist al een poosje dat ik Vreemde vogels haken zou krijgen om te recenseren en ben al tijdig gaan bedenken met welke vogel ik zou gaan beginnen. Op bijvoorbeeld de site van de Engelse uitgever staan foto’s van alle vogels. Mijn keuze is gevallen op de flamingo. Ik wilde namelijk voor de recensievogel proberen zoveel mogelijk bij de originele kleuren te blijven en dan zoek ik automatisch naar vogels met veel kleur. Een roze flamingo dus, al is mijn kleurkeuze roze toch behoorlijk anders uitgevallen dan het voorbeeld …
Van dezelfde auteur en met hetzelfde principe met basisonderdelen, maar helaas niet in het Nederlands vertaald, is ook een ander boek verschenen: Edward’s menagerie. En heel eerlijk gezegd vind ik dit eerste boek van Kerry Lord leuker. Dat heeft te maken met het ontwerp van de vogels, ze worden knuffelig genoemd, maar ik vind ze er niet zo knuffelbaar uitzien. Ik hou meer van bolle kawaii (Japans voor schattig) knuffels, de vogels zijn wat knokiger en beniger. Gelukkig vinden mijn dochters de flamingo erg lief geworden. En er zijn, naarmate ik vaker door het boek blader, meer vogels waar ik verliefd op ben geworden, de pauw bijvoorbeeld.
Voor wie het interesseert: ik heb de flamingo gehaakt met Stylecraft Special DK (kleuren: candyfloss, bright pink en graphite) met een 3,0 mm naald.
Vreemde vogels haken – Kerry Lord
DIY, paperback, 128 pagina’s, Kosmos Uitgevers
Bestel dit boek hier >>>>
