Na de plotse dood van haar man raakt Maria het spoor bijster. Een normale periode van rouw, denkt iedereen aanvankelijk. Een hardnekkige depressie, luidt het verdict een paar jaar later. Tot de diagnose jongdementie valt. Dementie wordt meestal met oudere mensen geassocieerd, maar de ziekte komt ook bij jonge mensen relatief vaak voor. Vaak duurt het lang vooraleer de juiste diagnose wordt gesteld, zodat gepaste zorg uitblijft. In Voor altijd mijn mama vertelt Kathleen Aerts heel open over de weg die ze samen met haar moeder heeft afgelegd. Van de twijfels én de mooie momenten samen na de diagnose tot de donkere tijden in het ziekenhuis. Een getuigenis die niemand onberoerd zal laten.
Recensie
“Voor altijd mijn mama” heeft als tweede titel “leven met jongdementie”. In het boek vertelt Kathleen Aerts over de periode waarin ze haar moeder steeds meer kwijtraakt aan de ziekte van Alzheimer. Een ziekte, die je persoonlijkheid, hetgeen je de mens maakt die je altijd was, stukje bij beetje wegneemt. In het geval van jongdementie vaak in een razend tempo, een tempo wat haast niet bij te benen is voor mensen die er mee te maken hebben.
Kathleen Aerts was een van de zangeressen van K3, van de “eerste K3”, waar mijn oudste zoon en ik enorm van hebben genoten. Ik was altijd weg van het vrolijke, springerige meisje, wat zelfs nog binnen de dansjes extra danspassen leek te maken. In het eerste deel van het boek, is duidelijk te zien waar ze die vrolijkheid, die vreugde vandaan heeft: haar moeder is een bijzondere vrouw en het is mooi om haar te leren kennen zoals ze een mama voor Kathleen is geweest alvorens dementie haar mooie eigenschappen ging overschreeuwen.
Een bekende Vlaming zijn heeft uiteraard voordelen. Kathleen heeft haar passie voor muziek kunnen uitleven, eerst binnen K3, later in een solo-carrière, maar het maakt ook kwetsbaar. Een boek schrijven over een onderwerp als jongdementie van je moeder is iets heel intiems en wanneer je dan een Bekende Belg bent, weet ineens iedereen een heel intiem stuk van je leven. Kathleen vraagt zich op de achterkant van het boek dan ook af, of ze er wel goed aan doet om dit verhaal te delen en of ze haar moeder en haar gezin en familie niet eerder moet afschermen.
Ik ben blij dat ze er voor gekozen heeft om haar boek te schrijven. Het heeft me enorm geraakt. Het boek is zo open en eerlijk geschreven, dat het recht je hart in komt. De grote liefde die er het hele boek door te lezen is, van haar moeder voor Kathleen en van Kathleen voor haar moeder, maakt dat het beschreven proces wat moeder en dochter doormaken intens verdrietig is. Ik heb aan het eind van het boek een zakdoek er bij moeten nemen, en dat komt zelden voor.
In Voor altijd mijn mama wordt niet alleen het snelle proces van jezelf kwijtraken door jongdementie duidelijk beschreven, ook de effecten op de omgeving en de onontkoombare gevolgen en keuzes die daarmee gepaard gaan worden eerlijk en zonder zelfmedelijden verteld door Kathleen. Integendeel, waar je als lezer onder de indruk bent van de onvoorwaardelijke liefde van Kathleen en haar directe familie en enkele vrienden voor ‘mama’, heeft zij begrip voor mensen die haar en haar moeder in de steek laten, en is ze erg streng voor zichzelf in het beoordelen van wat ze voor haar moeder doet. Alsof het nooit genoeg kan zijn, terwijl zij meer doet dan veel mensen in een vergelijkbare situatie zouden kunnen opbrengen.
Het lijkt op de liefde van een moeder voor een kind. Onvoorwaardelijk. Acceptatie van wat er is, genieten van wat er is. Er is ook verdriet om wat er niet is, maar er wordt altijd gezocht naar lichtpuntjes en herkenning. Een wederzijdse liefde die vanuit de moeder op een gegeven moment niet meer goed getoond kan worden. Interesse, aandacht, zorg, dat alles moet Kathleen van haar moeder missen, maar toch blijft ze dingen vinden waarin ze haar moeder weer bereikt en ze toch nog samen kunnen genieten.
Ik kan wel uren doorgaan met het beschrijven van wat dit boek met me doet, maar ik hoop dat ik door het toekennen van de maximale score van 5 sterren (wat slechts enkele keren per jaar gebeurt) voldoende aangeef dat dit een boek is wat het meer dan waard is om gelezen te worden. En niet omdat het geschreven is door een Bekende Belg, maar omdat het een puur verhaal is, over liefde, keuzes, afscheid, en verdriet, maar vooral over onvoorwaardelijke liefde.
Voor altijd mijn mama – Kathleen Aerts
Paperback, 192 pagina’s, uitgeverij Lannoo
Bestel dit boek hier >>>>