SLAAP… Asjeblieft!!!!!

O jee…Nooit geweten dat ik in deze situatie zou belanden. Wel eerder hoorde ik andere moeders “klagen” van slaaptekort, maar onze oudste dochter (Josefien) sliep als een roosje. ALTIJD!! Ik denk dat ik in het eerste jaar er misschien vier keer in totaal ben uit geweest voor haar. Meestal was dan een speentje geven voldoende en ging ze weer heerlijk verder slapen.

Ja……nu slaap ik NIET meer. En dan echt NIET meer. Als ik aan 3 á 4 uurtjes in de nacht (bij elkaar gesprokkeld) kom, dan ben ik blij. Babette, onze lieve schat, is zo onrustig ’s nachts dat ik me nu echt begin af te vragen wat er aan de hand is. Heeft ze pijn? Tandjes? Honger? Aandacht? Ik weet het niet meer.

De nachten zijn dus echt slopend. Zelfs in mijn kraamtijd sliep ik meer. Overdag is het namelijk niet zo dat je lekker even kan gaan rusten. Er loopt er nog eentje rond en daarnaast hebben Tom en ik allebei ook nog eens een drukke baan. Ik zal binnenkort eens vertellen wat ik doe voor mijn werk, want dat is erg interessant (al vind ik het zelf).

Maar nog even terug komen op de vreselijke nachten.. Mogelijk herkennen sommige dit en hebben jullie de “gouden” oplossing. Iedereen om ons heen denkt al mee en denken stiekem “oef, gelukkig slapen ze bij mij wel”, maar als iemand nog DE oplossing heeft. Ik ben je eeuwig dankbaar!!!!!

Wacht, ik had nog niet verteld hoelang dit nu gaande is. We hebben het hier niet over weken, maar over maanden.. Oei!