TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
In de trein van mijn werk naar huis kijk ik foto’s op mijn telefoon, in een halfslachtige poging om er een aantal weg te gooien wegens te vol geheugen. Een stuk of 20 foto’s kunnen er eigenlijk sowieso wel af. Het zijn een paar afbeeldingen van divers educatief en relatief verantwoord speelgoed en een heleboel foto’s van drie bloedserieuze kleuters die dingen omhoog houden die roze, van plastic, glimmend of pluizig zijn, of een combinatie hiervan.
In een poging verlanglijstjes voor Sinterklaas samen te stellen gingen we eind november met zijn allen op excursie naar een grote speelgoedwinkel om inspiratie op te doen. De eerste stop waren de speelgoedbeesten met de enorme glimglitter ogen. Er zijn bruine beertjes, grijze poesjes, zwart witte pinguins maar die willen de drie jongsten niet. Nee, een baby-uiltje in verschillende tinten roze met een glimmende roze snavel, een roze konijn-achtige met blauwe glimoren en pastel vlekken en natuurlijk een roze eenhoorn met gouden hoorn, gouden hoefjes en gouden ogen plus -om het nog mooier te maken- zacht blauwe en zacht gele vlekken op zijn stralend roze vacht.
Grote zoon laat zich ook eventjes meeslepen door de fluweelzachte beestjes met de grote smekende ogen maar schudt dan toch resoluut zijn hoofd. Dit komt niet op zijn verlanglijst. Vervolgens vallen de oogjes van de drie kleuters op achtereenvolgens my little ponies, roze glitter handzeep in een prinsesvormige dispenser, een ouderwets model roze telefoon met pluche telefoonhoorn, een handtas in de vorm van een glimmende roze poedel, een roze speeldoosje met daarin een roze ballerina en een groene (jawel!) zeemeermin met veel glim en eindeloze wapperharen.
Grote zoon laat zich niet verleiden door al het roze , glitter en pluche maar wil een 3d puzzel van het Empire State Building, een recycle screw pump (wat dat dan ook moge wezen, het ziet er in elk geval ingewikkeld uit en is alles behalve roze) en een wetenschapsdoos. Ik neem braaf foto’s en zorg dat het verlangde samen met het kind herkenbaar in beeld komen, zo kan ik thuis een mooie lijst voor de Sint maken en weet ik welk speelgoed bij welk kind hoort.
De goede Sint is al weer lang en breed in Spanje, de foto’s kunnen van mijn telefoon. Toch kan ik ze iedere keer als ik in mijn telefoon niet weg gooien. Mooi zijn ze niet; ze zijn allemaal onscherp, de roze prullen nemen het grootste deel van de foto’s in beslag en de gezichtjes van de drie jongsten lachen geen enkele keer. Toch laat ik ze staan. Ze ontroeren me elke keer als ik ernaar kijk. Het overvalt me ook steeds. Waarom vind ik dit toch zo ontroerend? Zijn dit niet gewoon hebberige kindertjes die vooral veel cadeaus willen hebben? Kleine ekstertjes die vallen voor snoepkleurtjes en glim?
Elke keer als ik die bloedserieuze koppies zie komt er een brok in mijn keel, want wat ik vooral zie zijn mijn drie kleine kleutertjes in hun kleine roze wereld. Ze hebben geen enkele weet van dingen als oorlog, ziekte, milieuvervuiling, dierenleed, natuurrampen. Hun wereld bestaat uit huis, school, vriendjes, oma, oompjes en de buren. Geluk is een ritje in de draaimolen, verdriet een broer of zus die je speelgoed afpakt en als je in je eigen vinger knipt met je kinderschaar, dat is ook heel erg. Het Sinterklaasfeest is een grote en belangrijke gebeurtenis in hun leven die ze duidelijk zeer serieus nemen. Cadeautjes uitkiezen is daarmee dus óók een serieuze zaak.
Alleen: langzaam zal die grote, boze buitenwereld ook in hun wereld gaan binnen dringen, zoals we hem al heel voorzichtig bij hun grote broer laten binnen dringen. Mondjesmaat maar onafwendbaar. Maar voor onze kleintjes hoeft dat nog even niet, ze kunnen nog een tijdje leven in hun roze, pluche, glitterwereld. Waar iedereen een prinses kan zijn of de vader van een roze uiltje. Of Mega Mindy een echte superheld. En het duurt niet heel lang meer en dan is dat voorbij… Pffff, ik laat ze nog even staan die foto’s.
Voor andere, persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>
