Morgen ben ik 10 jaar moeder. Natuurlijk was ik al een beetje moeder, toen ik zwanger werd van mijn eerste kind, maar tien jaar geleden begonnen de weeën en wist ik dat ik hem snel in mijn armen mocht gaan houden, mocht zien, aanraken, kusjes geven, al die liefde die ik al voor hem voelde kon gaan geven aan mijn baby in plaats van al mijn truien rul te wrijven doordat ik steeds over mijn buik wreef.
Zes keer ICSI was er voor nodig, voor dit wonder. En een half jaar liggen vanwege complicaties. En een zware bevalling. Maar dat is niet erg, dat was het waard. Ik prijs me iedere dag gelukkig dat ik moeder ben van deze prachtige, bijzondere zoon (en van mijn andere kinderen die ik later mocht krijgen).
Vandaag beleef ik de dag opnieuw dat ik weeën kreeg en morgen vieren we zijn verjaardag: tien jaar. En stiekem vier ik ook mijn eigen feestje: 10 jaar moeder!