Hoofdpersoon van Ridder zonder hart is Jon. Jon vertelt over wat hem acht jaar geleden is overkomen. Hij was toen 11 jaar en moest naar een kostschool, omdat hij het niet kon vinden met de nieuwe relatie van zijn moeder. Jon noemt hem Baardaap. Al de eerste nacht in het internaat in Salisbury stonden er geesten onder zijn raam, geesten van middeleeuwse ridders, geesten die nog de sporen van de strop om hun nek droegen, geesten die hem toevertrouwden dat ze niet zullen rusten voor ze Jon vermoord zouden hebben. Jon was bang. Terecht lijkt mij, want hoe kan je het ooit opnemen tegen een geest, laat staan vijf stuks… Ella zat bij Jon op school en zij nam Jon serieus. Verder geloofde niemand hem. Ella wist van een ridder die in de kathedraal begraven was en gezworen heeft iedereen in nood te helpen. Ella stelde voor om deze ridder, ridder Langzwaard, om hulp te vragen.
Om heel eerlijk te zijn, ik heb geen idee of het is gelukt. Ik ben zo ongeveer afgehaakt op dit punt. Ella en Jon laten zich insluiten in de kathedraal, in de hoop dat Langzwaard hen hoort. Het feit dat Jon het verhaal acht jaar later vertelt, geeft hoop dat het goed is afgelopen.
Al vind ik Ridder zonder hart qua schrijfstijl erg goed en prettig geschreven, het verhaal kon mij niet boeien. Ik heb echt mijn best gedaan, maar ik vond het geen fijn verhaal. Helaas keek mijn oudste dochter van 10 jaar mij vol afgrijzen aan nadat ze de beschrijving van het boek gelezen had. Ik moest er ook toch niet denken dat zij het boek ging lezen, veel te griezelig!
Ik denk dat Ridder zonder hart ongetwijfeld een leuk en goed boek is voor kinderen vanaf 12 jaar die van spannende (enge) verhalen houden. Goed kunnen lezen is ook een vereiste, want de schrijfstijl is dan wel erg goed, maar van tijd tot tijd ook best ingewikkeld.
Ridder zonder hart – Cornelia Funke
Jeugdboek, hardcover, 224 pagina’s, Querido Kinderboek
Bestel dit boek hier>>