Probleem + Tip = Oplossing

Onze kleine meisje groeit als kool, speelt , lacht, huilt, poept en rolt zich sinds kort van haar rug op haar buik. Alles volgens de babybijbel en ook qua lengte en gewicht is het een gemiddeld meisje van 5 maanden. Niets om over te klagen, niet om je druk om te maken. En toch; deze meid is een draak als het om slapen gaat.

De eerste weken na de geboorte gaf het meisje al kenbaar aan dat slapen niet haar meest favoriete hobby is. De kinderwagen speelt bij ons de hoofdrol want madame wil hier wel lekker in slapen. Op het moment dat er kraambezoek komt en we leggen haar – zo trots als een pauw- in de armen van het bezoek valt ze met gemak in slaap. Wat een voorbeeldig meisje, wat zoet. Wij weten wel beter. Toch denken we dat het er bij hoort, gebroken nachten. Je leest er veel over en hoort van “deskundigen” hoe slopend het allemaal wel niet is. Ik dacht dan ook gewapend te zijn tegen deze nachtdiensten. Kom maar op!

De eerste 7 weken gingen goed. Ik was natuurlijk wel moe nadat ik 3 maal in een nacht ons meisje had voorzien van de nodige wensen, maar ik had er tot op heden niet erg veel moeite mee. Vooral ’s nachts was onze -met recht genoemde- prinses erg onrustig en na wat speurwerk besloten we te gaan bakeren. Het gaf meer rust, absoluut, maar dat nam helaas niet weg dat dochter zich toch meerdere malen per nacht liet horen.

We gaan 2 weken kamperen en onze dochter besluit mama ook vakantie te geven en slaapt 2 weken lang van 7 tot 7. Hoe luxe! Helaas was het echt een -ineens véél te korte- vakantie, want eenmaal thuis beginnen we weer van vooraf aan.
Dochter is moe vanaf 7 uur en moet naar bed. Het tijdstip verleggen heeft geen zin, ze wordt standaard een uur of 3 wakker, en jengelt net zo lang tot ze haar speen krijgt. Het jengelen wordt huilen, het huilen wordt krijsen. Deze mama heeft dus besloten om dit niet meer af te wachten en bij de eerste verschijnselen uit bed te gaan en haar te voorzien van speen. Dit gebeurd niet 1 maal maar gemiddeld ieder uur, soms zelfs meerdere malen in het uur. Soms observeer ik het kleintje. Ze is niet wakker,  ze slaapt. Ze schud heen en weer met haar hoofdje, zoekt met haar handjes, en soms gooit ze ook haar beentjes in de lucht. Haar onrust zorgt ’s nachts voor deze nachtdiensten. Een voeding ’s nachts wil ze niet, nou ja 1 slok en daarna valt ze weer in slaap. En ik heb er maar geen oplossing voor.

Gelukkig heeft iedereen in de buitenwereld altijd wel overal een oplossing voor, zo leert mijn ervaring als nieuwe moeder. En ik vertel dan ook iedereen die het wil horen dat ik een dochter heb met slaap problemen. En ja hoor de tips stromen binnen. We hebben het bedje verplaatst, radio aan, raam open, raam dicht, verwarming aan, verwarming uit, pyjama aan, pyjama uit, sokken aan, sokken uit, later naar bed, vroeger naar bed, zelfde ritueel, badje, zwemmen ’s avonds, een ander haar naar bed laten brengen, mama brengt naar bed, papa brengt naar bed, of zelfs samen, bij ons in bed, bij ons op de kamer, laten jengelen, laten huilen, een vermogen aan druppeltjes, andere voeding, slaapzak aan, slaapzak uit of een combinatie van het bovengenoemde. Je kan het zo gek niet bedenken of we hebben het geprobeerd. Alleen de gouden tip? De hebben we nog niet gehad en daarmee dus ook geen oplossing.

Bij het consultatiebureau geef ik ook  haar slaap probleem aan. De verpleegkundige antwoord: “Waarschijnlijk genetisch bepaald” en daarmee druip ik af. Misschien dat dit probleem zich dus nog wel héél lang voortzet. En met deze instelling zoek ik niet langer naar een oplossing. Héél soms slaapt ze een nachtje door, en dat is dan gewoon een cadeautje. Ik geniet daardoor nóg meer van mijn nachtrust dan ik al deed. En zolang ons kindje overdag een blije baby is, dan ben ik dat ook!