De scheidingspapieren zijn onverwacht al getekend! Ik ben vrij, ik kan opnieuw beginnen. Zo voelt het: een opluchting, een last van mijn schouders, een eind aan een aantal maanden die ik het liefst zou willen vergeten.
Donderdag waren eindelijk alle papieren rond. Een afspraak maken voor tekenen: dinsdag. Tot nu toe nog niks aan de hand. Toen had ik contact met de advocaat. We hebben redelijk haast omdat we eind juni overdracht hebben van het huis en daarvoor gescheiden willen zijn. Advocaat gaf aan dat ze eventueel ook deze middag al kon. Oke… ik ex bellen, die kon ook..
De rest van de middag heb ik alleen maar gehuild. Hoewel ik volledig achter deze beslissing sta voelde ik opeens allemaal emoties door mij heen. Gevoel van falen, tekort doen aan mijn kind, het weggooien van een relatie van 7 jaar, de laconieke manier dat mijn ex-man ermee omgaat. Heel onverwacht zag ik heel erg op tegen het tekenen van de documenten. Mijn ex hoefde niet te zien dat het toch nog stiekem best pijn doet.
Bij de advocaat werd ik echter weer helemaal rustig. Ex was daar natuurlijk bij en toen ik hem zag was voor mij alweer de bevestiging dat dit een goede keus is. Samen met advocaat alles nog doorgenomen en alles was prima in orde. Handtekeningen eronder en dat is het dan..
Toen in mijn eentje terug naar huis, op de fiets, wat ik toen voelde.. Heel eng en bijzonder. Ik voelde mij echt vrij, weg die druk op mijn schouders. De afspraken waar we zo moeilijk uit kwamen zijn gemaakt en ondertekend! Echt het gevoel weer te kunnen leven. Nu zijn de papieren naar de rechtbank en daar moeten we op wachten. Zeer waarschijnlijk zijn we midden juni echt officieel gescheiden
Ondertussen ook een tijdelijk huisje voor mij en Jesse geregeld. Vanuit daar opzoek naar een vast plekje voor ons tweeën! Opslag geregeld voor mijn spullen en op onze trouwdag ga ik ons huis leeghalen. De financiën zijn vanaf 1 juni ook helemaal gescheiden.
Weer een heleboel stappen verder dus!
Lees ook:
Einde van de scheiding in zicht
Alleenstaande moeders
Gescheiden, maar toch samen goede ouders