Al vroeg in mijn zwangerschap werd ik overspoeld met adviezen, tips en ideeën. “Je mag dit niet eten, hoor” “Denk je er wel aan dat je dat gaat doen?” . In het begin is iedereen nog schattig, zeker gezien ze uit je eigen familie- en vriendenkring komen. Van hen kan je het hebben.
Naar mate je buik begint te groeien en je zichtbaarder zwanger word ben je het bezit van iedereen, tenminste dat denken ze. De goed bedoelde adviezen komen nu uit alle hoekjes en gaatjes. Als ik tijdens mijn werk even op mijn knieën duik om iets te snijden zegt een mevrouw gerust: “Dat hoor jij met jou lichaam niet te doen, meisje” Pardon? Ik ben niet ziek, niet zwak, of misselijk, ik ben zwanger! En ik ben blij dat ik nog zo soepel er door heen stroom! Dan maar te zwijgen over de mensen die mij de horror verhalen vertellen over bevallen. Inmiddels heb ik begrepen dat er geen weg meer terug is, het héél veel pijn doet, en dat de baarkruk beter is dan het bed. Yep; Ik kijk uit naar de bevalling!
Het toppunt kwam vorige week. Een man kwam enthousiast aanlopen, en begroette mij uiterst vrolijk. Met de vragen hoelang ik nou nog precies moest en of ik het geslacht wist, deed de man overkomen alsof hij een bekende was. Gezien wij dagelijks met heel veel klanten in aanraking komen, en ik niet geheel onbeleefd wilde zijn beantwoorde ik al zijn vragen even vrolijk als ik bij al die andere mensen al had gedaan. Tot de vraag: “Hoe dik ben je eigenlijk?” voor bij kwam kwam. Huh? Dik? Bedoel je mijn gewicht? Nee, mijnheer bedoelde de omvang van mijn buik. Deze -niet eerder gestelde- vraag, bracht mij in een uiterst verlegen positie. Ik meet de omvang van mijn buik niet, ook al ben ik er super trots op. En al had ik hem gemeten, ik heb weinig behoefte dit te delen met voor mijn volstrekt onbekende personen. De volgende vraag bracht mij helemaal van mijn stuk: “Mag ik even aan je buik voelen?” was vervolgens de vraag van deze – voor mij idiote- man. Voordat ik er al een antwoord op had lagen er twee vreemde handen op mijn buik. Juist, MIJN buik. De buik waar mijn partner aan mag zitten, mijn moeder aan mag voelen en ik zelf dagelijks trots overheen wrijf. Mijn blik deed waarschijnlijk wonderen, want deze beste man verontschuldigde zich voor het ongemak, en verdween als een haas.
Het blijkt maar weer als je zwanger bent wil, kan en mag schijnbaar iedereen een mening over je hebben, een advies geven of zelfs aan je zitten. Je bent een openbaar bezit. Hoe zal dat toch gaan als er straks een baby is……..
Lees meer:
Pindakaas gevaarlijk tijdens zwangerschap?
Meest gestelde vragen over zwangerschap en bevalling.
34 weken zwanger